ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﺣﺎﻟﺶ ﺑﺪ هست، به او چه بگوییم؟!
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﺣﺎﻟﺶ ﺑﺪ هست، به او نگویید؛
ﺍﯼ ﺑﺎﺑﺎ، ﺍین هم ﻣﯽﮔﺬﺭد…
نگویید ﺩﺭﺳﺖ ﻣﯽشود…
ﻧﺨﻮﺍﻫﯿﺪ ﺑﺎ ﺟﻮﮎﻫﺎﯼ ﻣﺴﺨﺮﻩ، او را بخندانید!
او ﻧﻤﯽﺧﻮﺍهد ﺑﺨﻨﺪد…
ﺧﻨﺪﻩاﺵ نمیآید، ﻏﺼﻪ ﺩﺍﺭد.
ﺑﺮﺍیش ﺍﺯ ﻓﻠﺴﻔﻪﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺣﺮﻑ نزنید.
برایش اﺯ “ﺍﻧﺮﮊﯼ ﻣﺜﺒﺖ ﻭ ﻣﺜﺒﺖ بودن ﻭ ﺑﻪ
ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﯼ ﻓﮑﺮﮐﻦ” ﺣﺮﻑ ﻧﺰﻧﯿﺪ.
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﻧﺎﺭﺍحت هست، ﺍﺻﻼ ﺍﯾﻦ شما نیستید ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺮﻑ ﺑﺰنید.
ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺮﻑ ﻧﺰﻧﯿﺪ…
ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺳﺘﺶ ﺭا ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ.
ﺑﻐﻠﺶ ﮐﻨﯿﺪ و به ﭼﺸﻢﻫﺎیش ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﯿﺪ…
ﺑﺮﺍی او ﭼﺎی ﺑﺮﯾﺰﯾﺪ…
ﺑﺮﺍی او ﯾﮏ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭد ﺑﭙﺰﯾﺪ.
بگذارید ﺟﻠﻮیش، ﺑﻌﺪ ﺣﺮﻑ ﻧﺰﻧﯿﺪ…
بگذارﯾﺪ ﺍﻭ ﺣﺮﻑ ﺑﺰند ﻭ ﺷﻤﺎ ﮔﻮﺵ ﮐﻨﯿﺪ.
ﻫﯽ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﯿﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﻈﺮﯾﻪ ﺻﺎﺩﺭ کنید ﻭ ﻧﺼﯿﺤﺖ ﮐﻨﯿﺪ.
ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﯿﺪ ﺍﮔﻪ ﺣﺮﻑ ﻧﺰﻧﯿﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺑﺪﯼ ﻣﯽ ﺍفتد.
ﺷﻤﺎ ﺟﺎﯼ آن ﺁﺩﻡ ﻧﯿﺴﺘﯿﺪ…
ﺷﻤﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ آن ﺁﺩﻡ ﺭا ﺍﺯ ﻭﻗﺘﯽ به ﺩﻧﯿﺎ آﻣﺪﻩ، ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﮑﺮﺩهاﯾﺪ…
ﺩﺳﺘﺶ ﺭا ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ، ﺑﻐﻠﺶ ﮐﻨﯿﺪ، ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻨﯿﺪ…
ﺍگر ﺩﻟﺶ ﺧﻮﺍﺳﺖ، ﺧﻮﺩﺵ ﺣﺮﻑ ﻣﯽﺯند…
این بزرگترین کمک است…
ثبت دیدگاه