چه عواملی موجب تغییر مثبت در سیستم‌های مواد غذایی خواهند شد؟
16 آبان 1400 - 15:02
شناسه : 36157
1

علنی به نقل از ایسنا/خراسان رضوی در حال حاضر، جهانیان یک سوم کل مواد غذایی تولیدشده را به هدر می‌دهند و نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد که پردازش و بسته‌بندی بهتر موادغذایی می‌تواند به بازیابی سلامت آن کمک و رویکردهایی را برای یک زنجیره تامین پایدارتر اتخاذ کند. به نقل از ویفروم، جدیدترین گزارش هیأت بین‌ […]

پ
پ

علنی به نقل از ایسنا/خراسان رضوی در حال حاضر، جهانیان یک سوم کل مواد غذایی تولیدشده را به هدر می‌دهند و نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد که پردازش و بسته‌بندی بهتر موادغذایی می‌تواند به بازیابی سلامت آن کمک و رویکردهایی را برای یک زنجیره تامین پایدارتر اتخاذ کند.

به نقل از ویفروم، جدیدترین گزارش هیأت بین‌ دولتی تغییرات آب‌وهوایی سازمان ملل‌متحد (IPCC) اخطاری برای سیستم‌های غذایی جهانی است. این گزارش با بیان اینکه بین سال‌های ۱۸۵۰ تا ۱۹۰۰ دمای جهانی ۱.۱ درجه سانتی‌گراد افزایش یافته است و انتظار می‌رود به ۱.۵ درجه سانتی‌گراد یا فراتر از آن افزایش یابد، در مورد خطرات همپوشانی در بخش‌های انرژی، غذا و آب هشدار می‌دهد که آینده فاجعه‌باری را برای سیستم‌های غذای جهانی ایجاد خواهد کرد.
طبق گزارش‌ها، این افزایش دما بر عملکرد جهانی در بخش تولید ذرت، برنج و دیگر محصولات غلات تاثیر خواهد داشت و پیش‌بینی می‌شود با هر افزایش ۰.۵ درجه سانتی‌گراد، خشکسالی‌های کشاورزی مکرر و شدیدتر خواهد شد و بر کیفیت خوراک، شیوع بیماری‌ها و دسترسی به منابع آب برای دام تاثیر منفی داشته باشد.
محققان اظهار کردند: در وضعیت فعلی، سیستم‌های غذایی جهانی تا حدی مقصر هستند و بیش از یک سوم از انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی را تشکیل می‌دهند. تقاضا برای غذا همچنان رو به رشد است زیرا جمعیت جهان تا سال ۲۰۵۰ به ۹.۷ میلیارد نفر خواهد رسید، با این حال جهان در حال حاضر یک سوم مواد غذایی تولیدی خود را به دلیل تولید ناکارآمد و شیوه‌های نگهداری ناکارآمد و شیوه‌های مصرف ناپایدار کشورهای توسعه یافته ناشی از کمبود زیرساخت‌ها به هدر می‌دهد.
این ناکارآمدی‌ها یک رابطه منفی و ناپایدار بین سیستم‌های غذایی جهانی و کره‌ زمین را نشان می‌دهد که بالغ بر ۱۲ تریلیون دلار هزینه پنهان در سال است که بسیار فراتر از ارزش بازار کالاهای کشاورزی خواهد بود. اگرچه تولید موادغذایی و حفاظت از محیط‌زیست در تضاد بوده‌اند اما تنها از طریق همکاری با یکدیگر و یافتن زمینه‌های مشترک، تحول جهانی سیستم‌های غذایی را قادر می‌سازیم تا به بهترین نحو به این چرخه خطرناک رسیدگی کند. چالش‌ها و بحران‌های جهانی مرز ندارند و نیازمند همکاری بین‌المللی و پاسخ‌های چندجانبه به مسائل سیستم‌غذایی هستند.
برای رویارویی با این چالش عظیم، باید راهبردی و خلاقانه و فراتر از چارچوب‌های موجود برای اختراع مجدد فرآیندهای تولید غذا و به کارگیری مدل‌های پایدارتر و نوآورانه‌تر فکر کنیم. در ذیل سه راه حل متمرکز بر سیستم‌های غذایی پایدارتر از نظر زیست‌محیطی برای آینده ارائه شده است:
اتخاذ اقتصاد دایره‌ای کم کربن
ما به‌عنوان یک جامعه جهانی با چالش به حداقل‌ رساندن اثرات زیست‌محیطی بسته‌بندی و در عین حال به حداکثر رساندن ایمنی و حفاظت از موادغذایی مواجه هستیم و افراد موثر باید از طریق رویکردهای مشترک و نوآوری در مواد، فرآیندهایی که این ردپای کربن را کاهش یا حذف می‌کند ارائه دهند.
در حالی که بازیافت بخش‌ مهمی از راه‌حل است اما کافی نیست. در نهایت، تنها راهی که می‌توانیم به‌طور پایدار از نیازهای غذایی و تغذیه جمعیت رو به رشد خود برای نسل‌های آینده حمایت کنیم، اتخاذ یک اقتصاد دایره‌ای کم کربن است.
تداوم نوآوری در بسته‌بندی و فرآوری موادغذایی فراتر از بازیافت خواهد بود تا تاثیرات زیست‌محیطی گسترده‌تر و بلندمدت یک محصول را در نظر بگیرد.

راه‌حل‌های محیطی و ماندگاری طولانی غذا
گرسنگی جهان در حال افزایش است، با این حال تخمین زده می‌شود که یک سوم کل موادغذایی تولید شده در سطح جهان از بین رفته یا به هدر می‌رود. غذای هدر رفته نه تنها منجر به ناامنی غذایی خواهد شد بلکه وارد محل‌های دفن زباله می‌شود، گاز متان ایجاد می‌کند و باعث ایجاد ۸ درصد از انتشار گرمایش جهانی می‌شود. برای کاهش ضایعات موادغذایی و مبارزه با سوء‌تغذیه در کشورهای در حال توسعه، راه‌حل‌های بسته‌بندی که غذا را برای مدت‌طولانی‌تری تازه نگه می‌دارد ضروری است.
افزایش شفافیت زنجیره‌ تامین و قابلیت ردیابی
زنجیره تامین امروزی غیرقابل انعطاف است. با توجه به اینکه سیستم‌های غذایی جهانی بیش از یک سوم از انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی را تشکیل می‌دهند، تمرکز بیشتر بر شفافیت و قابلیت ردیابی به ارائه مواد غذایی ایمن، مغذی و سالم به روشی پایدار، کاهش خطرات عملیاتی و افزایش انعطاف‌پذیری زنجیره تامین کمک می‌کند. منبع یابی، تولید، حمل‌ونقل و مصرف در هر مرحله از زنجیره‌ تامین است که شرکت‌ها می‌توانند پایداری کلی خود را بهبود بخشند.
کشاورزی و موادغذایی، سریع‌ترین راه برای بهینه‌سازی سلامت انسان و پایداری محیط‌زیست است و این گزارش جدید IPCC فشار مضاعفی بر صنایع‌ غذایی برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار سازمان‌ ملل وارد می‌کند. امیدواریم که مشارکت‌ها و نوآوری‌های بالقوه برای اصلاح و در نهایت نجات سیستم‌های غذایی جهانی ارائه شوند.
انتهای پیام

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.