پاداش شهيدان
زمانی كه اميرالمؤمنين (عليه‌السلام) در حال خطبه، مردم را به جهاد تشويق و ترغيب می‌فرمود، جوانی برخاست و گفت: ای اميرمؤمنان، فضيلت جنگجويان و مجاهدان راه خدا چيست؟
امام فرمود: من پشت سر رسول خدا (صلی الله عليه و آله و سلم) بر ناقه سوار بودم و از غزوه «ذات‌السلاسل» بر می‌گشتيم و همين پرسش را از پيامبر (صلی الله عليه و آله و سلم) كردم.
پيامبر فرمود: هنگامی كه جنگجويان تصميم بر شركت در ميدان نبرد می‌گيرند خداوند، آزادی از آتش را برای آنان مي‌نويسد. و هنگامی سلاح برمی‌گيرند و تجهيز می‌شوند، خداوند به وجود آنان بر فرشتگان افتخار می‌كند.
هنگامي كه اهل و عيالشان با آنان وداع می‌كنند، ديوارها و خانه‌ها برايشان می‌گريند و از گناه خارج می‌شوند و بر هريك از آنان خداوند چهل فرشته می‌گمارد كه از هر سو حفظشان كنند. جنگجو هيچ عملی انجام نمی‌دهد جز اين كه چند برابر، پاداش برای وی منظور می‌شود و در برابر هر روز جنگجويان ثواب عبادت هزار مردی كه هزار سال، خداوند را پرستش كنند و هر سالی سيصد و شصت روز و هر روز آن برابر عمر دنيا باشد می‌نويسند.
هنگامی كه مجاهدان در برابر دشمن قرار گيرند و نيزه‌ها و تيرها ردّ و بدل شود و مردان در برابر هم قرار گيرند، فرشتگان با بال و پر خود اطراف آنان را می‌گيرند و از خدا می‌خواهند ثبات‌قدم و نصرت عطا فرمايد. در اين هنگام منادی ندا مي‌دهد: «الجنة تحت ظلال السّيوف»؛ بهشت در سايه شمشيرهاست. در اين هنگام اثر سرنيزه‌ها و ضربات دشمن بر پيكر شهيد ساده‌تر از نوشيدن آب خنك در روز تابستان است.
هنگامی كه شهيد بر اثر سرنيزه و ضربه از مركب فرو می‌غلطد، هنوز به زمين نرسيده حق تعالی، حورالعين را نزد او می‌فرستد تا او را به كرامت‌های پروردگار بشارت و نويد دهد.
هنگامی كه شهيد روی زمين قرار می‌گيرد زمين می‌گويد آفرين به روح پاكيزه‌ای كه از بدن پاكيزه بيرون آمده. نويد بر تو. همانا بر توست نعمت‌هايی كه هيچ چشمی نديده و هيچ گوشی نشنيده و بر قلب هيچ انسانی خطور نكرده است: «ما لا عينٌ رأت و لا أذن سمعت و لا خطر علي قلب بشرٍ». خداوند می‌گويد: من جانشين او در ميان خانواده‌اش هستم. كسی كه شهيدان را خشنود كند مرا خشنود كرده و كسی كه به خشمشان آورد مرا به خشم آورده است…[۱]
[۱]مجمع‌البیان ج۲_۱، ص۸۸۴، بحارالانوار ج۹۷ ص۱۲
معاد در قرآن ج۴ ص۲۵۴،۲۵۵
ثبت دیدگاه