ولادت محمدتقی بهار، ملقب به ملک‌الشعرا
🔸محمدتقی بهار ۱۸ آذر ۱۲۶۵ در محله سرشور مشهد به دنیا آمد. پدرش میرزاکاظم متخلص به صبوری ملک‌الشعرای آستان قدس رضوی بود. خاندان پدری بهار، خود را از نسل میرزا احمد صبور کاشانی، شاعر و قصیده‌سرای سرشناس عهد فتحعلی شاه قاجار می‌دانند.
🔹محمدتقی بهار مشهور به ملک‌الشعرا از چهره‌های ممتاز و بی‌بدیل فرهنگ و ادب معاصر ایران است. بعد از فوت پدر به جای وی به خدمت آستان قدس رضوی درآمد و از طرف مظفرالدین شاه لقب ملک‌الشعرای آستان قدس رضوی به او داده شد.
🔸ایشان در دوران استبداد صغیر روزنامه خراسان و پس از آن روزنامه بهار را در مشهد منتشر کرد. یک سال بعد مردم خراسان او را به نمایندگی مجلس برگزیدند. پس از تاسیس دانشگاه تهران در دانشکده ادبیات به تدریس مشغول شد و تا آخر عمر قلم زد.
🔹آزادی و وطن از مضامین عمومی شعر بهار بود. از ویژگی‌های شعر بهار این است که اندیشه‌های اجتماعی جدید را در قالب شعر و قصیده و قطعه و مثنوی مطرح کرده است. از ترکیب بندی های معروفش «آیینه عبرت» می‌باشد.
🔸با شروع انقلاب مشروطیت به سلک آزادی‌خواهان پیوست و بعد از سقوط محمدعلی شاه به نمایندگی مجلس سوم انتخاب شد و در زمان معرفی کابینه قوام السلطنه در ۲۵ بهمن ۱۳۲۴ وی به سمت وزیر فرهنگ انتخاب شد.
🔹از مهمترین آثار وی می‌توان به سبک‌شناسی نثر فارسی، مجموعه اشعار، دستور زبان فارسی و دروس دانشکده ادبیات اشاره کرد.
🔸محمدتقی بهار سرانجام در اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۰ چشم از جهان فرو بست و در باغ آرامگاه ظهیرالدوله در تهران به خاک سپرده شد.
ثبت دیدگاه