فارس من| باباهایی که روز پدر هم فراموش میشوند!
دلم میخواست معلم شوم ولی نشد که درسم را ادامه دهم. این شد که در سن جوانی به جای اینکه آقامعلم شوم، بابای مدرسه شدم. اما بابای مدرسه فقط برای بچههای مدرسه بودم، برای مسؤولان آموزش و پرورش فقط سرایدار هستیم. حتی روز پدر هم کسی بابای مدرسه را یاد نمیکند.
خبرگزاری فارس ـ گروه آموزش و پرورش: به روی میز و نیمکتها اسپری میزند و با یک دستمال تمیز میکند. به رغم اینکه چند دقیقهای است، در چارچوب درِ کلاس ایستادم اما آنقدر حواسش درگیر است که اصلا متوجه حضورم نمیشود.
کارش که تمام میشود، برای برداشتن جارویی که کنار سطل آشغالی کلاس گذاشته است، متوجهم میشود؛ میپرسد: «شما هنوز نرفتید؟ کاری دارید؟».
برخی اوقات، برنامههای آموزش و پرورش در مدارس برگزار میشود؛ گاهی اوقات خبرنگاران دعوت میشوند و گاهی هم دعوت نمیشوند؛ در پایان یکی از برنامهها که خبرنگاران هم دعوت بودند، سراغ بابای مدرسه را گرفتم که گفتند طبقه دوم در حال تمیز کردن کلاسهاست.
* مرا بابای مدرسه صدا میکنند اما روز پدر فراموشمان میکنند!
بابای مدرسه آرام است و کم حرف میزند؛ روی یکی از نیمکتهامینشیند و میگوید: «قبول کردم سرایدار مدرسه شوم چون کار کردن در مدرسه را دوست دارم. بچه که بودم هر وقت بزرگترها میپرسیدند که میخواهی چه کاری شوی؟ میگفتم معلم. خیلی دوست داشتم معلم شوم. همان بچگی برای بچههای هم سن و سال خودم در کوچه و فامیل، کلاس درس میگذاشتم و عشق معلمی داشتم».
بغض میکند و ادامه میدهد: «دلم میخواست معلم شوم ولی نشد که درسم را ادامه دهم. درسم هم خوب بود اما نشد. تا اینکه آموزش و پرورش فراخوان جذب نیروی خدماتی و سرایدار داد و من هم پذیرفته شدم. قسمت این بود که به جای معلمی، سرایدار مدرسه شوم.
این شد که در سن جوانی به جای اینکه آقامعلم شوم، بابای مدرسه شدم. اما بابای مدرسه فقط برای بچههای مدرسه بودم، برای مسؤولان آموزش و پرورش فقط سرایدار هستیم. حتی روز پدر هم کسی بابای مدرسه را یاد نمیکند».
* حقوق پایین نیروهای خدماتی مدارس
با دستمالی که در دستش هست، مدام بازی میکند، سرش همچنان پایین است. دلش نمیخواهد که بغضش جلویم بشکند؛ ادامه میدهد: «یکبار یکی از همکارانمان صاحب فرزند سوم شد. با خوشحالی رفته بود تا فرزند سوم در حکم کارگزینیاش وارد شود. وقتی برگشت پکر بود. گفت با اینکه فرزند سومم وارد حکم شد اما باز هم حقوقم از سه میلیون و 500 هزار تومان بیشتر نشد!
آموزش و پرورش برای نیروهای خدماتی و خدمتگزار حداقل حقوق را در نظر میگیرد و مشمول هیچ طرحی هم نمیشوند. نه رتبهبندی برای آنها وجود دارد و نه طرح دیگری. برخی معلمان میگویند حقوق ما هم پایین است. ما حرف نداریم. فیش حقوقی ما و معلمان را بیاورند ببینیم که چگونه حقوق آنها با ما برابر است؟ البته ممکن است برخی معلمان، کسورات داشته باشند. اما خود آموزش و پرورش هم میداند که حقوق نیروهای خدماتی و سرایدار کم است.
بغضش میشکند و اشک، آرام روی گونههایش جاری میشود و میگوید: «کاش آموزش و پرورش آماری ارائه میداد که چند نیروی خدمتگزار و سرایدار در این سالها، استعفا دادند و رفتند. چون حقوقشان پایین بود. چون به آنها توجه نمیشد؟ آموزش و پرورش بگوید چرا با نیروهایش اینگونه برخورد میکند؟».
* یک میلیون تومانی که از حقوق نیروهای خدماتی کم شد!
در اداره مشغول پیگیری اخبار آموزش و پرورش هستم، که تلفنم زنگ میخورد؛ گوشی را که بر میدارم، یکی از نیروهای خدماتی آموزش و پرورش، خود را معرفی میکند و میگوید: «حقوق فروردین نیروهای خدماتی و سرایدار را دادند اما یک میلیون تومان کمتر از ماه پیش؛ هیچکس هم جواب درست و حسابی به ما نمیدهد. میگویند فروردین اضافه کار نداریم. یعنی چی اضافه کار ندارید؟»
از او میخواهم، آرامشش را حفظ کند و توضیح دهد که جریان چیست، نفس عمیقی میکشد و در حالی که صدایش از عصبانیت میلرزد، ادامه میدهد: «از نیمه دوم سال گذشته، به حقوق نیروهای خدماتی، یک میلیون تومان به عنوان «اضافه کار» پرداختند که دستشان درد نکند اما این مبلغ به عنوان اضافهکار بود که همه نگران بودند نکند یک ماه بدهند و یک ماه ندهند. بالاخره 6 ماه پشت سر هم دادند اما فروردین امسال ناگهان قطع شد.
هر کسی برای این پول برنامهریزی کرده بود تا چاله و چولهای را پر کند. یکی به حساب آن وام گرفته بود و یکی میخواست مشکلی از زندگیاش را حل کند اما یکدفعه بدون هیچ اطلاعرسانی، این پول قطع شد. بعد از پیگیری همکاران، گفتند که به کارکنان دولت در فروردین اضافه کار نمیدهند. شما بگویید مگه ما عید مرخصی داشتیم. مدرسهمان ستاد اسکان بود، تمیز کردن مدرسه با ما بود. از طرف دیگر گفتند که مدارس قرار است باز شود، از چند روز قبل از 14 فروردین، تمیز کردن مدرسه هم به کارها اضافه شد».
* تلاش برای حل مشکل حقوقی نیروهای خدماتی و سرایدار
از آموزش و پرورش چند وقتی است که درخواست دادم تا با معاون برنامهریزی و توسعه منابع این وزارتخانه گفتوگو کنم اما هنوز این مصاحبه فراهم نشده است. یاد آقای الهیار ترکمن معاون سابق برنامهریزی و توسعه منابع وزارت آموزش و پرورش میافتم که در آخرین گفتوگو با وی قبل از پایان مأموریتش در آموزش و پرورش، به موضوع نیروهای خدماتی و سرایدار اشاره کردم.
او ضمن پذیرش حقوق پایین نیروهای خدماتی و سرایدار در آموزش و پرورش، به پیشبینی یک میلیون تومان برای نیروهای خدماتی و سرایدار اشاره کرد و گفت: «در تلاش هستیم تا برای آنها برای افزایش حقوقشان برنامهریزی کنیم».
سعید عسکری معاون برنامهریزی و توسعه منابع وزارت آموزش و پرورش چند روز پیش در خصوص گلایه نیروهای خدماتی و سرایدار درباره کاهش حقوقشان، گفت: مشاغل خدماتی از نیروهای زحمتکش آموزش و پرورش هستند و همزمان با افزایشهای حقوقی که به سایر کارکنان دولت از جمله معلمان تعلق گرفته بود و این همکاران از آن بی بهره بودند، از سال گذشته نگرانی های زیادی درباره امور معیشتی این همکاران وجود داشت، لذا به دلیل محدودیت هایی که در قانون های بالادستی از جمله قانون مدیریت خدمات کشوری وجود داشت، تصمیم گرفته شد تا از طریق پرداخت اضافه کار به مشاغل خدماتی شاغل در آموزش و پرورش بتوانیم از خدمات آنان قدردانی کرده و بخشی از شکاف های حقوقی که بین آنان و سایر کارکنان به وجود آمده بود را جبران کنیم.
معاون برنامه ریزی و توسعه منابع ادامه داد: پرداخت های اضافه کار به کارکنان دولت محدودیت هایی دارد که یکی از محدودیت های آن، عدم پرداخت اضافه کار در ماه فروردین است، بنابراین با توجه به محدودیت های تخصیص اعتبارات ابلاغی در فروردین ماه که صرفا پرداخت حقوق کارکنان است، پرداخت اضافه کار کارکنان شاغل در مشاغل خدماتی از اردیبهشت ماه، همانند سال گذشته استمرار خواهد یافت. علاوه بر پرداخت اضافه کار به مشاغل خدماتی، حداقل حقوق کارکنان دولت بر اساس قانون بودجه سال ۱۴۰۱ کل کشور مصوب مجلس شورای اسلامی به رقم پنج میلیون و ۶۰۰ هزار تومان افزایش یافته است.
به گزارش فارس، در روزهایی که وزارت آموزش و پرورش در حال پیگیری رتبهبندی معلمان است، چه خوب است که برنامهای برای شفافیت وضعیت حقوقی نیروهای خدماتی و سرایدار خود نیز داشته باشد تا این گروه از فرهنگیان نیز با خیالی آسوده در نظام تعلیم و تربیت کشور، فعالیت کنند.
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه