سیره انبیاء و رسولان و صالحان
رَأَيتُ أبَا الحَسَنِ عليه‌السلام يَعمَلُ في أرضٍ لَهُ قَدِ استَنقَعَت قَدَماهُ فِي العَرَقِ، فَقُلتُ لَهُ: جُعِلتُ فِداكَ! أينَ الرِّجالُ؟
فَقالَ: يا عَلِيُّ، قَد عَمِلَ بِاليَدِ مَن هُوَ خَيرٌ مِنّي و مِن أبي في أرضِهِ
فَقُلتُ لَهُ: مَن هُوَ؟
فَقالَ: رَسولُ اللّه ِصلي الله عليه و آله و سلم و أميرُالمُؤمِنينَ و آبائي عليهم‌السلام كُلُّهم كانوا قد عَمِلوا بِأَيديهِم، و هُوَ مِن عَمَلِ النَّبِيّينء وَالمُرسَلينَ وَالأَوصِياءِ وَالصّالِحينَ.
حسن بن علی بن أبی‌حمزه از پدرش نقل می‌کند که گفت: امام موسی کاظم سلام الله علیه را دیدم که در زمین خود کار می‌کرد و پاهای او غرق عرق شده بود. گفتم: فدایت شوم! کارگران کجایند؟ پاسخ داد: ای علی! کسانی با دست خود در زمین خویش کار کردند که از من و پدرم برتر بودند. گفتم: کدام کسان؟ گفتند: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و اميرمؤمنان سلام الله علیه و همه پدرانم با دست خود کار می‌کردند و این سیره انبیا و رسولان و صالحان است.
الفقیه، ج۳، ص۱۶۲
مفاتیح‌الحیاة، ص ۸۶
ثبت دیدگاه