حدیثی از الطاف پروردگار
امام باقر علیه‌السلام فرمودند:
روزی آدم(ع) گفت: پروردگارا! شیطان را بر من چیره گردانیدی و او را در وجودم مانند جریان خون، جاری ساختی. پس برای من چیزی قرار ده.
خداوند فرمود: «ای آدم! این را برایت قرار دادم که هر یک از فرزندان تو قصد گناهی کرد، برایش نوشته نشود و اگر انجامش داد، یک گناه برایش نوشته شود،
و هر یک از آنها قصد کار نیکی کرد، ولی انجامش نداد، یک کار نیک برایش نوشته شود و اگر انجامش داد، ده کار نیک برایش نوشته شود».
آدم(ع) گفت: پروردگارا! بیشتر لطف بفرما. فرمود: «برایت قرار دادم که هرکس از آنها گناهی کرد و سپس آمرزش خواست، او را بیامرزم».
گفت: پروردگارا! بیشتر لطف بفرما. فرمود: «توبه را برایشان قرار دادم تا آنگاه که نفس به این جا (گلو) برسد». (تا قبل از فهمیدن زمان مرگشان)
آدم(ع) گفت: پروردگارا! مرا کافی است.
الکافی، جلد ۲، صفحه ۴۴٠
ا.یوسفی
ثبت دیدگاه