تلاش برای عزاداری در دوران خفقان
آیت الله نجفی مرعشی می‌فرمود: در زمان رضا شاه روضه‌خوانی ممنوع بود. ماه محرم بود، من و آقای خمینی و بعضی از رفقا دور هم جمع بودیم و در این فکر بودیم که چه کنیم و به کجا برویم که یک مجلس روضه و عزاداری پیدا کنیم و در آن شرکت کنیم و برای سید مظلومان گریه کنیم.
🔸بلند شدیم و از در مدرسه فیضیه بیرون آمدیم، مقداری قدم زدیم تا رسیدیم به در مسافرخانه‌ای. شنیدیم از آنجا صدای گریه می‌آید، ما هم وارد شدیم، سوال کردیم چرا گریه می‌کنید؟
🔸گفتند: ما یک عده مسافریم از اهل اصفهان، آمدیم اینجا برای زیارت و یکی از رفقای ما بنام کربلائی حسین فوت کرده، شما هم بفرمائید در این سوگواری با ما شرکت کنید.
🔸دیدیم یک جنازه در وسط اطاق است ولی به ما اشاره کردند که صحنه ساختگی است، ما هم نشستیم مشغول گریه و عزاداری شدیم ماموری خبردار شد و آمد که مانع شود.
🔸چون من او را می‌شناختم پولی به او دادم و گفتم این بیچاره غریب است در اینجا مرده است، مانعشان نباش او هم رفت ما تا آخر شب به بهانه کربلائی حسین مرحوم ساختگی سوگواری و گریه زیادی برای حسین مظلوم کربلا که در ایران نیز به وسیله رضا شاه مظلوم شده بود کردیم.
ثبت دیدگاه