باید ببینیم کی بودیم و چی شدیم!

باید ببینیم کی بودیم و چی شدیم!

✍️حاج آقا اتابکی: دل که خالی شد از گناه، قدم اول بالا بردن معرفت است. ایمان را با دلت گره بزن، اما این گره زدن جهاد می‌خواهد آن هم جهاد اکبر. جنگیدن سخت است؛ ولی با خود جنگیدن سخت‌تر از با دشمن جنگیدن است. با خود جنگیدن یعنی چه؟! یعنی با نفس اماره جنگیدن و خدا و حجت‌هایش را در دل جای دادن. یعنی دوستی و دشمنیت برای خدا و حجت‌هایش باشد و آن‌ها را با شدت دوست داشتن. یکسره ذکر گفتن. چرا یکسره ذکر گفتن؟ چون آدم، هرکسی را که خیلی دوست دارد مرتب یادش می‌کند، مرتب ذکر گفتن یعنی یاد خدا بودن. اگر می‌خواهی عزیز باشی بایستی فقط مطیع خدا باشی، باید دلت خانه خدا باشد. اگر اینطور بودید خوشبخت و رستگارید. کسی که دلش تسلیم خدا باشد عبد خداست. آدم‌ها را از خوب عبادت کردنشان می‌توان شناخت، از میزان مهربانی با مخلوقات خدا، از اینکه وقتی مورد قضاوت قرار می‌گیرند، سکوت می‌کنند و می‌گویند همین که خدا می‌بیند کافی است؛ می‌توان شناخت. گرفتار هیچ کس و هیچ چیز نباشید جز خدا و حجت‌هایش.

به خاطر هیچ کس گناه نکنید، خودتان را ارزان نفروشید، مومن کسی است که خودش را هر چند هم که بالاتر باشد، ولی از همه پایین‌تر می‌ببیند، خودش را فقیر مطلق می‌داند و کسی که خودش را فقیر مطلق ببیند، مدام به غنی مطلق که خداست اتصال دارد و از او کمک می‌گیرد و.. مومن از احدی توقع ندارد حتی از چشمانش. چرا که همین چشم‌ها و اعضای بدن روز قیامت بر علیه انسان شهادت می‌دهند، چه برسه به دیگران. هیچ کس را سرزنش نکنید، هیچ کس را مایوس نکنید، هیچ کس را بی حرمتی نکنید، دانا بودن به این مفاهیم کافی نیست، بلکه دارا بودن این‌ها ملاک است. هیچ وقت خود را از خطا و نسیان مبری ندانید. کسی که درس اخلاق و اعتقادات می‌خواند، اگر عامل نباشد و ایمان به این مطالب نداشته باشد، براش حجاب می‌شود. اگر عامل نباشد، جولانگاه بزرگی برای شیطان درست کرده است. این دروس را می‌خوانیم که تزکیه شویم. وقتی دل مرده شد، دیگر ملکوتی نمی‌شود. هر چقدر معرفت انسان بیشتر شود بایستی خشیت و تواضعش بیشتر شود.

روایت می‌فرماید: ما فقط کسانی را می‌خریم که خالص باشند. ایمان که باشد دورویی دیگر معنا ندارد. ظاهر و باطن یک رو دارد. (روی حق) همیشه در محضر خدا باشیم. نه اینکه گاهی باشیم، گاهی نباشیم. این دینداری نیست، این ایمان نیست، این اخلاق نیست، این با خدا و حجت‌های خدا بودن نیست، این فاطمی نیست، علوی، حسنی و حسینی نیست. در مقام دینداری باید تسلیم باشیم. می‌فرمایند ما شما را خلق نکردیم مگر برای بندگی. این بندگی اول شناخت صحیح از دین می‌خواهد بعد تسلیم شدن سپس عمل صالح می‌خواهد. باید مدام محاسبه کنیم که چه داده ایم و چه گرفته‌ایم و چه شده‌ایم. همین الان ببینید چه بودید و چه شدید. اگر اجلتان برسد چه دارید، که ببرید؟ کسی که دنبال خدا و اهل بیت علیهم السلام است دنبال رحمت خدا و دنبال لطف و مهربانی اهل بیت علیهم السلام است. از خودش دم نمی‌زند. همه‌اش خدا و اهل بیت است. و در نهایت کسی که همه وجودش شد جلوه‌ای از خدا، زنده و مرده‌اش، به درد می‌خورد. (شهدا، علما) اگر جلوه خدا و اهل بیت علیهم السلام باشید اوج می‌گیرید؛ وگرنه همه‌اش سقوط است و تباهی و ضلالت.