اقتضای سن و مدارا کردن
🔹مردی نزد عالمی از پدرش شکایت کرد و گفت:
پدرم مرا بسیار آزار می‌دهد. پیر شده است و یک روز از من می‌خواهد در مزرعه گندم بکارم، روز دیگر می‌گوید پنبه بکار.
🔸خودش هم نمی‌داند دنبال چیست؟ مرا با این بهانه‌گیری‌هایش خسته کرده است. بگو چه کنم؟
🔹عالم گفت:
با او بساز.
🔸مرد گفت:
نمی‌توانم.
🔹عالم پرسید:
آیا فرزند کوچکی در خانه داری؟
🔸مرد پاسخ داد:
بله.
🔹عالم گفت:
اگر روزی این فرزند، دیوار خانه را خراب کند، آیا او را می‌زنی؟
🔸مرد گفت:
نه، چون اقتضای سن اوست.
🔹عالم پرسید:
آیا او را نصیحت می‌کنی؟
🔸مرد گفت:
نه، چون توی مغزش نمی‌رود و…
🔹عالم گفت:
می‌دانی چرا با فرزندت چنین برخورد می‌کنی؟ چون تو، دوران کودکی را طی کرده‌ای و می‌دانی کودکی چیست. اما چون به سن پیری نرسیده‌ای و تجربه‌اش نکرده‌ای، هرگز نمی‌توانی اقتضای یک پیر را بفهمی.
🔸در پیری، انسان زودرنج می‌شود. گوشه‌گیر می‌شود، عصبی می‌شود، احساس ناتوانی می‌کند و…
🔹پس ای فرزند برو و با پدرت مدارا کن که اقتضای سن پیری جز این نیست.
ثبت دیدگاه