آه از مصیبت غزه
إِنَّـا لِـلَّـهِ وَ إِنَّـا إِلَـیْـهِ رَاجِـعُـونَ
«…به من خبر رسيده كه مردى از لشكر شام به خانه زنى مسلمان و زنى غيرمسلمان كه در پناه حكومت اسلام بوده وارد شده، و خلخال و دستبند و گردنبند و گوشوارههاى آنها را به غارت برده، در حالى كه هيچ وسيلهاى براى دفاع، جز گريه و التماس كردن، نداشتهاند.
لشكريان شام با غنيمت فراوان رفتند بدون اين كه حتّى يك نفر آنان، زخمى بردارد، و يا قطره خونى از او ريخته شود، اگر براى اين حادثه تلخ، مسلمانى از روى تأسّف بميرد، ملامت نخواهد شد، و از نظر من سزاوار است…
شگفتا شگفتا، به خدا سوگند، اين واقعيّت قلب انسان را مىميراند و دچار غم و اندوه مىكند كه شاميان(دشمنان) در باطل خود وحدت دارند و شما در حق خود متفرّقيد…
بَلَغَنِي أَنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ كَانَ يَدْخُلُ عَلَى الْمَرْأَةِ الْمُسْلِمَةِ…
فَلَوْ أَنَّ امْرَأً مُسْلِماً مَاتَ مِنْ بَعْدِ هَذَا أَسَفاً مَا كَانَ بِهِ مَلُوماً بَلْ كَانَ بِهِ عِنْدِي جَدِيراً…»
نهجالبلاغه، خطبه ۲۷
﴿اَلّلهُمَّـ عَجِّل لِوَلیِّڪَ الفَرَج﴾
حالا دغدغه مسلمین جهان برای جزءهای عقبافتادهشان از ختم رمضانی قرآن، بیش از نگرانیشان برای وعدههای عقبافتاده غذایی در نوار غزه است!
واللّه نگرانی زنان خانههامان برای انتخاب غذایی برای پخت سحری فردا، بیشتر از نگرانیشان برای مادران غزه شده که گوشتهای سوخته اطفالشان را در پلاستیک جمع میکنند!
امروز صیام و گرسنگی مردان در سراسر بلاد اسلامی، آنها را به یاد ساعتهای باقیمانده تا افطار میاندازد اما بهیاد گرسنگی مسلمین غزه نه!
والدینِ بچههای ناز لطیفی که هنوز به تکلیف نرسیدهاند، وقتی اندک زحمت و اذیت کودکشان در روزهی کلهگنجشکی را میبینند، تاب نمیآورند و اصرار میکنند که غذا بخور، ولی لحظهای برای ماهها گرسنگی اطفال غزاوی بغض نمیکنند!
قحطی شده،
امکانات پزشکی نیست،
خانهها تخریب شده،
مساجد خاکستر شده…
همه اما کنج محراباند…
جهان اسلام مرده؛
در تابوت خفته؛
و حتی غیورمردی نیست که بر جنازهاش نماز بگذارد.
نه دول اسلامی، رگ غیرتی برای حمایت و نطق کشیدن دارند و نه حتی عموم مسلمین مواسات و همدردی با مسلمانهای زیر بمب و آوار غزه، فراموش شدهاند.
انگار که هرگز نبودهاند.
نه دیگر تیتر خبرهایند و نه موضوع یادداشتها.
نه در دعاهای جمعیِ مساجد میشود یافتشان،
و نه در محتوای مجازی تایملاین جهان اسلام.
سفرههای افطار در پنجاهودو مملکت اسلامی، روی خون اطفال غزه پهنشده
انگار هیچکس به یادشان نیست.
هیچکس.
چه خوب گفته بود آن خبرنگار فلسطینی: “این بدترین ماه رمضانی نیست که بر امت مسلمان میگذرد؛ بلکه بدترین امت مسلمان است که ماه رمضان بر او میگذرد!”
✍«مهدی مولایی»
* انسان در وجودش، نفسی دارد، هزاران سر اژدها.
این نفس اگر پروار شود و بیدار گردد، تمام پردههای انسانیت را کنار میزند و سیری ندارد و چون بشری حیوانصفت میخواهد تمام آنچه در اطرافش هست را بدرد.
تمام آنچه از حلال و حرام الهی در شریعت آمده است، برای کنترل این نفس است.
سالیانی است که ابلهانی از انسیان بر سر حجاب زدند که این حجاب برای عصر عرب جاهلی است، ولی ندانستند که حجاب و عفاف برای کنترل نفس بشری است که انسان اگر رعایت نکند چون انسانی پست فطرت میگردد.
🚫 امروز در جریان غزه، شاهد بیداری حیوانیت “مسلمان نمایانی” هستیم که خانه کعبه را کلیددار است، ولی نسبت به مسلمان دیگر بیغیرت.
چرا؟
چون نفسها مشغول عشرتکدههای هزاران رنگ است.
🚫 یا سلبریتی که ادعا میکند میخواهد انسانها را نجات دهد، ولی در برابر جنایت ساکت است.
چرا؟
چون نفسهای شهوتزده از شهرت و مال دنیا اجازه فهم حقیقت نمیدهد.
* جریانهای اخیر جهان، عبرتی است که اگر حلال و حرام را نادیده انگاریم، نفس هزار سر اژدها بیدار گشته و نهایتا جامعه را خواهد درید.
♨️ وجدانهای بیدار بشری، امروز شاهد نفسهای سرکش و طاغوتهای است که خود را ” اَنَا رَبُّکُمُ الاَعلیَ” معرفی کردهاند.
دستورات اسلام برای نجات انسان از نفس خود آمده است،
تا انسان از نفس عبور کند و به روح خود برسد و “نَفَختُ فِیهِ مِن رُوحِی” را درک کند.
امروزه برای از بین بردن این نفس هزاران تسویل شده توسط رسانهها و فضای مجازی، ابراهیمی بتشکن میخواهد تا با تبر توحیدی و ولایی خود، این بتهای نفس را بشکند و جهان را نجات دهد.
✍🏻حکمتنیا
ثبت دیدگاه