دل‌نوشته | رفتنِ مادر خودش شفاست

رفتنِ مادر خودش شفاست قاری حسین(ع) و گریه‌کنِ فاطمه(س)؛ خداست در خانهٔ علی(ع) چه عزاخانه‌ای به پاست جانم فدایِ مجلسِ ختمی غریب که مهمان ندارد و پُر از اندوهِ بی‌صداست حتی “در”ی که سوخته، مرثیه‌‌خوان شده با اشک، همنشین شده و صاحبِ عزاست شاید حسن(ع) به زینبِ(س)آشفته حال گفت: گریه نکن! که رفتنِ مادر خودش […]