بهای عشق
تو را تنها رها کردیم ما در کوچهٔ غربت
تو را از ما چه سهمی هست غیر از غصه و زحمت
دعای تو همیشه تا اجابت میبرد ما را
دعای ما برایت میشود قربانی غفلت
اگر اندازهٔ لیوان آبی تشنهات بودیم
تو حالا پیش ما بودی نه پشت پردهٔ غیبت
تو از اعمال ما آگاهی و قصدت نجات ماست
عبادتهای خود را میکنی با ما اگر قسمت
شبیه مادرت دلسوزی و در میزنی هر شب
که ما را لحظهای در آوری از خانهٔ ظلمت
شبیه مادری که گرچه سیلی خورد اما ماند
که عشق است و بلاهایش به هر ترتیب و هر قیمت
بهای عشق را با جان و با فرزند خود پرداخت
چه پشت در چه در کوچه چه در مسجد به هر بابت
فقط مسمار از قلبش خبر دارد که در این راه
به خونش مُهر کرد و ماند پای کار این بیعت
✍🏻 سعیده کرمانی
ثبت دیدگاه