سبقت پیامبراکرم در عالم و میثاق ما با ایشان
🔸 و إِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَني آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلى أَنْفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ قالُوا بَلى شَهِدْنا أَنْ تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هذا غافِلينَ.
🔹 و (به خاطر بیاور) زمانی را که پروردگارت از پشت و صلب فرزندان آدم، ذریه آنها را برگرفت؛ و آنها را گواه بر خویشتن ساخت؛ (و فرمود:) «آیا من پروردگار شما نیستم؟» گفتند: «آری، گواهی می‌دهیم!» (چنین کرد مبادا) روز رستاخیز بگویید: «ما از این، غافل بودیم؛ (و از پیمان فطری توحید بی‌خبر ماندیم)»!
سوره اعراف، آیه ۱۷۲
———–
🔸 أحَسِبَ النّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنّا وَ هُمْ لايُفْتَنُونَ ﴿٢﴾ وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَيَعْلَمَنَّ اللهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَ لَيَعْلَمَنَّ الْكاذِبِينَ ﴿٣﴾
🔹 آیا مردم گمان کردند همین که بگویند: «ایمان آوردیم»، به حال خود رها می‌شوند و آزمایش نخواهند شد؟! (۲) ما کسانی را که پیش از آنان بودند آزمودیم (و اینها را نیز امتحان می‌کنیم)؛ باید علم خدا درباره کسانی که راست می‌گویند و کسانی که دروغ می‌گویند تحقق یابد! (۳)
سوره عنکبوت، آیات ۲ و ۳
———–
🔸 و إِذْ أَخَذَ اللهُ ميثاقَ النَّبِيِّينَ لَما آتَيْتُكُمْ مِنْ كِتابٍ وَ حِكْمَةٍ ثُمَّ جاءَكُمْ رَسُولٌ مُصَدِّقٌ لِما مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَ لَتَنْصُرُنَّهُ قالَ أَ أَقْرَرْتُمْ وَ أَخَذْتُمْ عَلى ذالِكُم إِصْري قالُوا أَقْرَرْنا قالَ فَاشْهَدُوا وَ أَنَا مَعَكُمْ مِنَ الشّاهِدينَ.
🔹 و (به خاطر بیاورید) هنگامی را که خداوند، از پیامبران (و پیروان آنها)، پیمان مؤکّد گرفت، که هرگاه کتاب و دانش به شما دادم، سپس پیامبری به سوی شما آمد که آنچه را با شماست تصدیق می‌کند، به او ایمان بیاورید و او را یاری کنید! سپس (خداوند) به آنها گفت: «آیا به این موضوع، اقرار دارید؟ و بر آن، پیمان مؤکّد بستید؟» گفتند: «(آری) اقرار داریم!» (خداوند به آنها) گفت: «پس گواه باشید! و من نیز با شما از گواهانم.»
سوره آل‌عمران، آیه ۸۱
———–
🔸 عنه عليه‌السلام: إنَّ اللّه َعزوجل أدَّبَ نَبِيَّهُ عَلى مَحَبَّتِهِ، فَقالَ: «وَ إِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ »… و قالَ عزوجل: «مَّن يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ»
🔹 امام صادق عليه‌السلام: خداوند عزوجل پيامبرش را بر اساس محبّت خود، تربيت كرد و فرمود: «در حقيقت، تو را خويى است والا (سوره قلم، آیه ۴)» و نيز خداوند عزوجل فرمود: «هركه از پيامبر فرمان بَرد، از خداوندْ فرمان برده است (سوره نساء، آیه ۸۰)»
———–
🔹 سلام بن مستنير گويد: من در خدمت حضرت باقر عليه‌السّلام بودم كه حمران بن اعين (يكى از اصحاب آن حضرت) وارد شد، و از چيزهائى از آن حضرت پرسيد، پس همين كه خواست برخيزد به امام باقر علیه‌السلام عرض كرد:
▫️ من شما را آگاه كنم – خداوند عمر شما را دراز كند و ما را بوجود شما بهره‌مند سازد – كه ما خدمت شما مي‌رسيم و از نزد شما بيرون نمي‌رويم تا اينكه (در نتيجه) دل‌هاى ما نرم شود، و جان‌هاى ما از (نداشتن) اين دنيا تسلى يابد، و آن چه از اين اموال و دارائى كه در دست مردم است بر ما خوار و پست شود، سپس از نزد شما بيرون رويم و همين كه (دوباره) پيش مردم و تجار رويم دنيا را دوست بداريم؟ (اين چگونه است؟)
🔸 گويد: آن حضرت عليه‌السّلام فرمود: همانا اينها دل‌هاست كه گاهى سخت شود، و گاهى هموار و آسان. سپس فرمود: هر آينه ياران محمد (صلّى‌الله عليه و آله) عرض كردند: اى رسول خدا ما بر نفاق از خودمان ترسناكيم؟ فرمود: چرا از آن مى‌ترسيد؟ عرض كردند: هنگامى كه نزد شما هستيم و شما ما را متذكر كنيد؟ و به آخرت تشويق كنيد، از خدا مى‌ترسيم و در دنيا را (يكسره) فراموش كنيم و در آن بى‌رغبت شويم تا آنجا كه گويا آن حضرت را بچشم خود ببينيم و بهشت و دوزخ را (بنگريم) و چون از خدمت شما برويم و داخل اين خانه‌ها گرديم، و بوى فرزندان را بشنويم و زنان و خاندان را بنگريم از آن حالى كه نزد شما داشتيم برگرديم به حدى كه گويا ما هيچ نداشته‌ايم (و شما را نديده و خدمت شما نبوده‌ايم و آن حال قبلى را نداشته‌ايم) آيا شما از اين كه اين تغيير حالت نفاق باشد بر ما مي‌ترسيد؟
🔸 رسول خدا (صلّى‌الله عليه و آله) به آنها فرمود: هرگز (اين نفاق نيست)، اينها وسوسه‌هاى شيطانيست كه شما را بدنيا تشويق كند، بخدا سوگند اگر شما بهمان حالى كه به آن خودتان را توصيف كرديد مي‌مانديد هر آينه فرشتگان دست در دست شما مي‌گذاردند (و بدون وسيله) روى آب راه مي‌رفتيد، و اگر نبود كه شما گناه مي‌كنيد سپس از خدا آمرزش (آن گناه را) خواهيد هر آينه خداوند خلقى مى‌آفريد تا گناه كنند و سپس از خدا آمرزش خواهند و خداوند آنها را بيامرزد، و براستى مؤمن در گناه افتد (يا به امتحان در گناه گرفتار شود) و بسيار توبه كند، آيا نشنيده‌اى گفتار خداى عزوجل را (كه فرمايد:) «همانا خداوند دوست دارد توبه‌كنندگان را و دوست دارد پاكيزه‌جويان را» (سوره بقره آيۀ ۲۲۲) و (نيز) فرمايد: «و آمرزش خواهيد از پروردگار خويش سپس بازگشت كنيد بسوى او»(سورۀ هود آيه ۹۰).
———–
🔸 پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
« إنَّ اللّه َجَميلٌ يُحِبُّ الجَمالَ، و يُحِبُّ أن يَرى أثَرَ نِعمَتِهِ عَلى عَبدِهِ »
🔹 خداوند، زيباست و زيبايى را دوست دارد و خوش دارد كه اثر نعمت خود را در بنده‌اش ببيند.
———–
🔸 حضرت امام صادق (عليه‌السلام) فرمودند:
« أَنَّ بَعْضَ قُرَيْشٍ قَالَ لِرَسُولِ اللَّهِ ص بِأَيِّ شَيْءٍ سَبَقْتَ الْأَنْبِيَاءَ وَ أَنْتَ بُعِثْتَ آخِرَهُمْ وَ خَاتَمَهُمْ قَالَ إِنِّي كُنْتُ أَوَّلَ مَنْ آمَنَ بِرَبِّي وَ أَوَّلَ مَنْ أَجَابَ حِينَ أَخَذَ اللَّهُ مِيثاقَ النَّبِيِّينَ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلى أَنْفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ قالُوا بَلى فَكُنْتُ أَنَا أَوَّلَ نَبِيٍّ قَالَ بَلَى فَسَبَقْتُهُمْ بِالْإِقْرَارِ بِاللَّهِ. »
🔹 بعضى از قريش به خدمت رسول خدا صلى الله عليه و آله عرض كرد كه: به چه چيز بر همه پيغمبران پيشى گرفتى و حال آن‌كه تو در آخر ايشان مبعوث شدى، و خاتم ايشانى (كه پيغمبرى به تو ختم شد)؟
فرمود كه: من، اوّل كسى بودم كه به پرودگار خويش ايمان آوردم، و اوّل كسى كه اجابت كرد، من بودم، در هنگامى كه خدا پيمان از پيغمبران گرفت و ايشان را بر نفس‌هاى ايشان شاهد گردانيد كه: آيا من پروردگار شما نيستم؟ گفتند: بلى، تو پروردگار مايى. پس اوّل پيغمبرى كه قبول كرد و بلى گفت، من بودم. پس همه ايشان را پيشى گرفتم به اقرار كردن به خدا.
———–
🔸 پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
« كُلُّ مَولودٍ يُولَدُ على الفِطرَةِ، و إنّما أبَواهُ يُهَوِّدانِهِ و يُنَصِّرانِهِ »
🔹 هر مولودى بر فطرت (توحيد) زاده مى‌شود و اين پدر و مادر او هستند كه وى را يهودى و نصرانى بار مى‌آورند.
ثبت دیدگاه