سالگرد وفات حضرت خدیجه (سلام الله علیها)

سالگرد وفات حضرت خدیجه (سلام الله علیها)

حضرت خدیجه (سلام الله علیها) در سن ۶۵ سالگی در ماه رمضان سال دهم بعثت در خارج از شعب ابوطالب، جان به جان آفرین تسلیم کرد. پیغمبر خدا (صلی الله علیه و آله) شخصاً خدیجه را غسل داد، حنوط کرد و با همان پارچه‌ای که جبرئیل از طرف خداوند عزوجل برای خدیجه آورده بود، کفن کرد.
رسول خدا (صلی الله علیه و آله) شخصاً درون قبر رفت، سپس خدیجه را در خاک نهاد و آنگاه سنگ لحد را در جای خویش استوار ساخت. او بر خدیجه اشک می‌ریخت، دعا می‌کرد و برایش آمرزش می‌طلبید. آرامگاه خدیجه در گورستان مکه در «حجون» واقع است.

رحلت خدیجه برای پیغمبر (صلی الله علیه و آله وسلم) مصیبتی بزرگ بود؛ زیرا خدیجه، یاور پیغمبر خدا (صلی الله علیه و آله) بود و به احترام او، بسیاری به حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) احترام می‌گذاشتند و از آزار وی خودداری می‌کردند.

وصیت حضرت خدیجه (سلام الله علیها):

حضرت خدیجه (سلام الله علیها) سه سال قبل از هجرت بیمار شد. پیغمبر(صلی الله علیه و آله) به عیادت وی رفت و فرمود: ای خدیجه! اما علمت ان الله قد زوجنی معک فی الجنه؛ آیا می‌دانی که خداوند تو را در بهشت نیز همسرم ساخته است!؟

آنگاه از خدیجه دل‌جویی و تفقد کرد؛ او را وعده بهشت داد و درجات عالی بهشت را به شکرانه خدمات او توصیف فرمود.

چون بیماری خدیجه شدت یافت، عرض کرد: یا رسول الله! چند وصیت دارم: من در حق تو کوتاهی کردم، مرا عفو کن.

پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: هرگز از تو تقصیری ندیدم و نهایت تلاش خود را به کار بردی. در خانه‌ام بسیار خسته شدی و اموالت را در راه خدا مصرف کردی.

عرض کرد: یا رسول الله! وصیت دوم من این است که مواظب این دختر باشید؛ و به فاطمه زهرا (سلام الله علیها) اشاره کرد. چون او بعد از من یتیم و غریب خواهد شد. پس مبادا کسی از زنان قریش به او آزار برساند. مبادا کسی به صورتش سیلی بزند. مبادا کسی بر او فریاد بکشد. مبادا کسی با او برخورد غیرملایم و زننده‌ای داشته باشد.

اما وصیت سوم را شرم می‌کنم برایت بگویم. آن را به فاطمه عرض می‌کنم تا او برایت بازگو کند. سپس فاطمه را فراخواند و به وی فرمود: نور چشمم! به پدرت رسول الله بگو: مادرم می‌گوید: من از قبر در هراسم؛ از تو می‌خواهم مرا در لباسی که هنگام نزول وحی به تن داشتی، کفن کنی.

پس فاطمه زهرا (سلام الله علیها) از اتاق بیرون آمد و مطلب را به پیامبر (صلی الله علیه و آله) عرض کرد. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) آن پیراهن را برای خدیجه فرستاد و او بسیار خوشحال شد. هنگام وفات حضرت خدیجه، پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله) غسل و کفن وی را به عهده گرفت. ناگهان جبرئیل درحالی که کفن از بهشت همراه داشت، نازل شد و عرض کرد: یا رسول الله! خداوند به تو سلام می‌رساند و می‌فرماید: ایشان اموالش را در راه ما صرف کرد و ما سزاوارتریم که کفنش را به عهده بگیریم.

📙 امالی طوسی(ره)، ۱۷۵؛
📗 الخرائج و الجرائح، ۲/۵۲۹ ؛
📘 الزهراء علیهاالسّلام فی الکتاب و السنة و الأدب ۱/۱۰۰ به نقل از الموسوعة الکبرى عن فاطمة الزهراء سلام الله علیها