موظفيم هر روز حسابرسی داشته باشيم
آیت الله العظمی جوادی آملی:
متأسفانه بعضی از ما، فلان كار را برای اينكه نامی پيدا كنيم، انجام داديم و وقتی چند نفر از ما تعريف كردند، خوشحال شديم يا وقتی به ما اعتراض كردند، از صحنه خارج شديم. همه اينها برای خودمان بود. حال آيا عمل نقدی در دست داريم تا بگوييم: خدايا! اين كار را برای رضای تو انجام داده‌ايم؟
ما موظفيم هر روز حسابرسی داشته باشيم، زيرا در زوايای درون ما موش‌ها بسياراند؛ رشوه، عشوه، غيبت، تهمت، كبر يا ديگر بيماري‌ها.
البته همه اينها اصلاح‌شدنی است، به خصوص در دوران جوانی؛ برای مثال، اگر يكی از دوستان ما در المپياد موفق شد و گفتيم خدايا تو را شكر؛ خدايا! بر توفيقات او بيفزای و به ما هم توفيق بده كه بهتر از او يا مثل او باشيم و سجده شكر به جای بياوريم، بايد بدانيم كه در انبار وجود ما، موش راه نيافته است؛ امّا اگر بدگويی كرديم يا تهمت زديم، بايد بدانيم كه موش به انبار درون ما راه يافته است.
اين موش، اعمال را از درون می‌پوساند و از بين می‌برد. اگر ديگری ترقی كرد و ما خوشحال شديم و «لک‌الحمد» گفتيم، معلوم می‌شود كه قلب ما شفاف است و اين استخر زلال را نه آلوده كرده‌ايم و نه شورانده‌ايم.
نسیم اندیشه دفتر یکم، ص ١٣۶
ثبت دیدگاه