یادگار شهیدانِ دشت خون
این کیست؟ این که شام و سحر گریه می‌کند
می‌سوزد و ز سوز جگر گریه می‌کند
برگشته است از سفر شام و سال‌هاست
کز خاطرات تلخ سفر گریه می‌کند
گِریَد مدینه از اثر اشک و آهِ او
زیرا به هر گذار و گذر گریه می‌کند
یعقوب اگر ز هجر پسر سال‌ها گریست
این یوسف از فراق پدر گریه می‌کند
هرشمع گریه می‌کند اما ز یک شرار
او در دلِ هزار شرر گریه می‌کند
با یاد کام خشک شهیدان کربلا
بیند چو آب، خونِ جگر گریه می‌کند
هر جا میان کوچه و بازار اوفتد،
او را به شیرخواره نظر، گریه می‌کند
ساکت نگشته است ز داغ یکی شهید،
از داغ یک شهیدِ دگر گریه می‌کند
سرهای رفته بر سر نی بُرده صبر او
داغش به جان، نشسته اگر گریه می‌کند
این است یادگار شهیدانِ دشت خون
کز داغشان به شام و سحر گریه می‌کند
✍مرحوم سیدرضا مؤید
ا.یوسفی
ثبت دیدگاه