وظایف شیعیان در محرم
🔸 پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
« إنّ هذه القلوب تصدأ كما يصدأ الحديد قيل فما جلاؤها قال ذكر الموت و تلاوة القرآن. »
🔹 اين دل‌ها نيز همانند آهن زنگار مى‌بندد. عرض شد: اى رسول خدا! صيقل‌دهنده آن چيست؟ فرمود: یاد مرگ و تلاوت قرآن.
—————-
🔸 حضرت امام سجاد (عليه‌السلام) فرمودند:
« اذا دَخَلَ وقتُ الصلوة فأذِّنْ و أَقِمْ، تَعْرِف مَن الغالِبُ »
🔹 چون وقت نماز فرا رسید، اذان و اقامه بگو، خواهی شناخت که پیروز کیست!
—————-
▫️ در تاریخ آمده است که در دومین روز محرم الحرام، پس از ورود امام و یارانش به کربلا، آن حضرت خطبه‌ای خواند. آن‌گاه، بُریر از جای برخاست و گفت:
« یابن رسول‌الله! لقد منّ الله بک عَلینا أن نُقاتل بین یدیکَ نقطَع فیکَ أعضائنا ثم یکون جدک شفیعنا یوم القیامة »
🔹 ای پسر رسول خدا! خدای تعالی، وجود مبارکت را بر ما منت نهاده است؛ در رکاب شما نبرد می‌کنیم تا در راه شما اعضای بدنمان تکه تکه شود؛ برای آنکه در روز قیامت، جدّ شما شفیع ما گردد.
—————-
🔹 مسمع بن عبدالملک کردین بصری نقل کرده: حضرت ابوعبداللَّه (علیه‌السّلام) به من فرمودند: ای مسمع تو از اهل عراق هستی، آیا به زیارت قبر حسین (علیه‌السّلام) می‌روی؟
▫️ عرض کردم: خیر، من نزد اهل بصره، مردی مشهور هستم و نزد ما کسانی هستند که خواسته این خلیفه را طالب بوده و دشمنان ما از گروه ناصبی‌ها و غیر ایشان بسیار بوده و من در امان نیستم از اینکه حال من را نزد پسر سلیمان گزارش کنند.
در نتیجه او با من کاری کند که عبرت دیگران گردد لذا احتیاط کرده و به زیارت آن حضرت نمی‌روم.
▫️ حضرت به من فرمودند: آیا یاد می‌کنی مصائبی را که برای آن جناب فراهم کرده و آزار و اذیت‌هائی که به حضرتش روا داشتند؟ عرض کردم: بلی. حضرت فرمودند: آیا به جزع و فزع می‌آیی؟ عرض کردم: بلی به خدا قسم و بخاطر یاد کردن مصائب آن بزرگوار، چنان غمگین و حزین می‌شوم که اهل و عیالم، اثر آن را در من مشاهده می‌کنند و چنان حالم دگرگون می‌شود که از خوردن طعام و غذا امتناع نموده و به وضوح، علائم حزن و اندوه در صورتم نمایان می‌گردد.
▫️ حضرت فرمودند: خدا رحمت کند اشک‌های تو را (یعنی خدا به‌واسطه این اشک‌ها، تو را رحمت نماید)، بدان قطعا تو از کسانی محسوب می‌شوی که به خاطر ما جزع نموده و به واسطه سرور و فرح ما مسرور گشته و بخاطر حزن ما محزون گردیده و به‌جهت خوف ما خائف بوده و هنگام مامون بودن ما در امان هستند، توجه داشته باش حتما و عن‌قریب هنگام مرگ، اجدادم را بالای سرت خواهی دید که ملک‌الموت سفارش تو را خواهند نمود و بشارتی که به تو خواهند داد برتر و بالاتر از هر چیزی است و خواهی دید که ملک‌الموت از مادر مهربان به فرزندش به تو مهربان‌تر و رحیم‌تر خواهد بود. مسمع می‌گوید: سپس حضرت گریستند و اشک‌های مبارکشان جاری شد و من نیز با آن جناب اشک ریختم، پس از آن حضرت فرمودند: الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی فَضَّلَنا عَلی خلقه بالرّحمة و خصّنا اهل البیت بالرّحمة.
—————-
🔸 عن ابی عمارة المنشد قال: «ما ذکر الحسین بن علی عند ابی عبدالله علیه‌السلام فی یوم قط فرئی ابو عبدالله علیه‌السلام متبسما فی ذلک الیوم الی اللیل »
🔹 ابوعماره منشد می‌گوید: هرگاه در حضور امام صادق علیه‌السلام نام حسین علیه‌السلام برده می‌شد، آن روز تا شام، خنده بر لبان آن حضرت دیده نمی‌شد.
—————-
🔸 حضرت امام حسین (عليه‌السلام) فرمودند:
« اِنَّ النّاسَ عَبيدُ الدُّنْيا وَ الدِّينُ لَعْقٌ عَلى اَلْسِنَتِهِمْ يَحوطونَهُ ما دَرَّتْمَعائِشُهُمْ فَاِذا مُحِّصوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّيّانونَ »
🔹 به راستى كه مردم، بنده دنيا هستند و دين لقلقه زبان آنهاست، تا جايى كه دين وسيله زندگى آنهاست، دين دارند و چون در معرض امتحان قرار گيرند، دينداران كم مى‌شوند.
—————-
🔸 هنگامى که امام حسین (علیه‌السلام) تصمیم گرفت (از مکّه) رهسپار عراق شود، برخاست و خطبه‌اى به این مضمون ایراد فرمود:
▫️ حمد و سپاس از آنِ خداست، آنچه او بخواهد [همان شود]، و هیچ توان و قوّتى جز به کمک او نیست، و درود خداوند بر فرستاده‌اش [حضرت محمّد(صلى الله علیه وآله)]
▫️ (آگاه باشید!) قلاّده مرگ بر گردن آدمیزاد، همانند گردنبندى است بر گردن دختران جوان (مرگ همیشه همراه آدمى است). اشتیاق من به دیدار گذشتگانم (پدر و مادرم و جدّ و برادرم) همانند اشتیاق یعقوب به دیدار یوسف است! براى من شهادتگاهى برگزیده شده که به یقین به آن خواهم رسید و گویا مى بینم گرگان درنده بیابان ـ بین نواویس و کربلا ـ بند بند تنم را پاره پاره کرده و گویى از من شکم‌هاى تهى و مشک هاى خالى خود را پر مى‌کنند. از آن روز که (روز عاشورا) قلم تقدیر الهى بر آن رقم خورده است، گریزى نیست!
▫️ خشنودى خداوند خشنودى ما اهل‌بیت است. (آنچه را که خداوند بدان خشنود است ما اهل‌بیت نیز به همان خشنودیم). ما در برابر بلا و آزمایش الهى شکیباییم و او پاداش عظیم صابران را به ما خواهد داد. هرگز پاره تن رسول خدا از وى جدا نمى‌شود و در حظیرة‌القدس (درجات عالى بهشت) به او ملحق خواهد شد، و چشمان رسول خدا(صلى الله علیه وآله) به ذرّیه اش روشن مى‌شود و وعده‌اش توسّط آنان وفا خواهد شد. هرکس آماده است خون خود را در راه ما نثار کند و خود را آماده لقاى خداوند سازد، با ما رهسپار شود، چرا که من ـ به خواست خداوند ـ فردا صبح حرکت خواهم کرد).
ثبت دیدگاه