ویژگی‌های شخصیتی حضرت امام رضا علیه‌السلام
13 خرداد 1402 - 18:46
شناسه : 60958
5

ویژگی‌های شخصیتی حضرت امام رضا علیه‌السلام 🔸 عيون أخبارالرِّضا عن إبراهيمَ بنِ العبّاسِ: ما رَأيتُ أباالحَسَنِ الرّضا عليه‌السلام جَفا أحَدا بِكَلِمَةٍ قَطُّ وَ لا رَأيتُهُ قَطَعَ عَلى أحَدٍ كَلامَهُ حَتَّى يَفرُغَ مِنهُ، وَ ما رَدَّ أحَدا عَن حاجَةٍ يَقدِرُ عَلَيها وَ لا حَدَّ رِجلَهُ بَينَ يَدَي جَليسٍ لَهُ قَطُّ وَ لا اتَّكى بَينَ يَدَي جَليسٍ […]

پ
پ

ویژگی‌های شخصیتی حضرت امام رضا علیه‌السلام

IMG_20230529_200637_607

🔸 عيون أخبارالرِّضا عن إبراهيمَ بنِ العبّاسِ: ما رَأيتُ أباالحَسَنِ الرّضا عليه‌السلام جَفا أحَدا بِكَلِمَةٍ قَطُّ وَ لا رَأيتُهُ قَطَعَ عَلى أحَدٍ كَلامَهُ حَتَّى يَفرُغَ مِنهُ، وَ ما رَدَّ أحَدا عَن حاجَةٍ يَقدِرُ عَلَيها وَ لا حَدَّ رِجلَهُ بَينَ يَدَي جَليسٍ لَهُ قَطُّ وَ لا اتَّكى بَينَ يَدَي جَليسٍ لَهُ قَطُّ، وَ لا رَأيتُهُ شَتَمَ أحَدا مِن مَواليهِ وَ مَماليكِهِ قَطُّ، وَ لا رَأيتُهُ تَفَلَ وَ لا رَأيتُهُ يُقَهقِهُ في ضِحكِهِ قَطُّ، بَل كانَ ضِحكُهُ التَّبَسُّمُ، وَ كانَ إذا خَلا وَ نَصَبَ مائِدَتَهُ أجلَسَ مَعَهُ عَلى مائِدَتِهِ مَماليكَهُ وَ مَواليهِ حَتَّى البَوّابَ السّائِسَ.

🔹 عيون أخبارالرضا ـ به نقل از ابراهيم بن العباس ـ : هرگز نديدم كه امام رضا عليه‌السلام به كسى سخن تندى بگويد، و يا پيش از آن كه كسى سخنش تمام شود سخن او را قطع كند. اگر مى‌توانست حاجت كسى را برآورد، هرگز او را دست خالى برنمى‌گرداند؛ هيچ گاه در برابر كسى پاى خود را دراز نمى‌كرد، و چنانچه كسى در حضور او نشسته بود، تكيه نمى‌كرد. هرگز نديدم كه به يكى از غلامان و خدمتكارانش ناسزا بگويد؛ هرگز نديدم كه آب دهان بيندازد، و يا هنگام خنديدن قهقهه سر دهد، بلكه خنده‌اش تبسّم بود. هرگاه سفره‌اش را پهن مى‌كرد غلامان و خدمتكاران خود و حتى دربان [و] مِهتر اسبان را با خود سر سفره مى‌نشاند.

—————-

🔸 حضرت امام صادق (عليه‌السلام) فرمودند:

« کُونُوا دُعاهَ النّاسِ بِأعْمالِکُمْ، وَلا تَکُونُوا دُعاهً بِألسِنَتِکُمْ »

🔹 دعوت‌کننده مردم باشید، با عمل‌هایتان، و (تنها) دعوت‌کنندگانِ به زبان‌هایتان نباشید.

—————-

🔸 حضرت امام رضا (عليه‌السلام) فرمودند:

« مَن لَقِيَ فقيرا مُسلِما فَسَلَّمَ علَيهِ خِلافَ سَلامِهِ علَى الغَنيِّ، لَقِيَ اللّه َعَزَّ و جلَّ يَومَ القِيامَةِ و هُو علَيهِ غَضبانُ »

🔹 هركس با مسلمانى فقير رو به رو شود و به او سلامى متفاوت با سلامى كند كه به ثروتمند مى‌كند، روز قيامت خداوند عزّ و جلّ را ديدار كند در حالى كه خدا از او در خشم است.

—————-

🔸 مردى خدمت امام رضا عليه‌السلام رسيد و عرض كرد: به من به قدر جوانمردى‌تان بخشش و عنايتى كنيد. حضرت فرمودند:

« لايَسَعَنى ذلِكَ فَقالَ: عَلى قَدْرِ مُرُوَّتى. قالَ عليه‌السلام: أَمّا اِذا فَنَعَمْ، فَأَعْطاهُ مِأَتَى دينارٍ »

🔹 در توانم نيست. آن مرد عرضه داشت: پس به مقدار مروّت خودم چيزى به من بدهيد. امام فرمودند: «اكنون مى‌توانم». و دويست دينار به وى عطا كرد.

—————-

🔸 حضرت امام رضا (عليه‌السلام) فرمودند:

« المُستَتِرُ بالحَسَنةِ تَعدِلُ سَبعينَ حَسَنةً »

🔹 يك كار نيك پنهانى، با هفتاد كار نيك [علنى] برابرى مى‌كند.

—————-

🔸 حضرت امام رضا (عليه‌السلام) فرمودند:

« المُذِيعُ بالسيّئةِ مَخذُولٌ، و المُستَتِرُ بالسيّئةِ مَغفورٌ لَهُ »

🔹 كسى كه گناه [خود] را آشكار كند به حال خود وا نهاده شود و كسى‌كه گناه را پوشيده بدارد، آمرزيده گردد.

—————-

🔸 عنه عليه‌السلام ـ في وَصيَّتِهِ لعبدِ اللّه ِ ابنِ جُندَبٍ ـ : يا بنَ جُندَبٍ، قالَ اللّه ُجَلّ و عَزَّ في بعضِ ما أوحى: إنّما أقبَلُ الصَّلاةَ مِمَّن يَتَواضَعُ لعَظَمَتي، و يَكُفُّ نَفسَهُ عَنِ الشَّهَواتِ مِن أجلي، و يَقطَعُ نَهارَهُ بذِكري، و لا يَتَعَظَّمُ على خَلقي، و يُطعِمُ الجائعَ، و يَكسو العارِيَ، و يَرحَمُ المُصابَ، و يُؤوِي (يُواسِي) الغَريبَ، فذلكَ يُشرِقُ نُورُهُ مِثلَ الشَّمسِ، أجعَلُ لَهُ في الظُّلمَةِ نُورا، و في الجَهالَةِ حِلما، أكلَؤهُ. حديثبعِزَّتي، و أستَحفِظُهُ مَلائكَتي، يَدعوني فاُلَبِّيهِ، و يَسألُني فاُعطيهِ، فمَثَلُ ذلكَ العَبدِ عِندي كمَثَلِ جَنّاتِ الفِردَوسِ، لا يَسبِقُ. حديثأثمارُها، و لا تَتَغَيّرُ عَن حالِها.

🔹 امام صادق عليه‌السلام ـ در سفارش به عبداللّه بن جندب ـ فرمود : اى پسر جندب! خداوند عزّ و جلّ در يكى از وحى‌هاى خود فرمود: «من نماز را از كسى مى‌پذيرم كه در برابر بزرگىِ من افتادگى كند و به خاطر من از خواهش‌هاى نفْس خويشتندارى ورزد و روز خود را با ياد من بگذراند و بر آفريدگان من بزرگى نفروشد و گرسنه را سير كند و برهنه را بپوشاند و بر گرفتار و مصيبت‌زده رحم آورد و غريب را پناه دهد. چنين كسى نورش چون خورشيد مى‌تابد. برايش در تاريكى نورى قرار مى‌دهم و در نابخردى، بردبارى، با عزّت خود او را حمايت مى‌كنم و فرشتگانم را به نگهبانى از او مى‌گمارم. مرا مى‌خواند و من جوابش را مى‌دهم و از من مى‌خواهد و عطايش مى‌كنم. حكايت اين بنده نزد من همچون حكايت باغ‌هاى فردوس است كه نه ميوه‌هايشان مى‌خشكد و نه حالشان دگرگون مى‌شود».

—————-

🔸 قضاء حقوق المؤمنين: قال الصادق عليه‌السلام: ما على أحَدِكُم أنْ يَنالَ الخَيرَ كُلَّهُ باليَسيرِ؟! قالَ الرّاوي: قلتُ: بما ذا جُعِلْتُ فِداكَ؟ قالَ: يَسُرُّنا بإدْخالِ السُّرورِ على المؤمنينَ مِن شيعَتِنا.

🔹 قضاء حقوق‌المؤمنين: امام صادق عليه‌السلام فرمود: چه مى‌شود اگر هر يك از شما با اندك كارى، به همه خوبيها دست يابد؟! راوى مى‌گويد: عرض كردم: فدايت شوم، با چه كارى؟ فرمود: با شاد كردن شيعيان مؤمن ما، ما را شاد كند.

ا.یوسفی

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.