«تابستان ۱۳۶۹» رونمایی شد/ سرهنگی: علیه فراموشی می‌نویسیم
نویسنده ادبیات پایداری در خصوص اهمیت این سبک نوشتاری گفت: ما علیه فراموشی می نویسیم و سعی می کنیم در موضوعات دیگری چون بازجویی‌ها که در مواقعی به کمدی هم تبدیل می شود البته در جایی که خنده ممنوع بود آثاری را تولید کنیم.
به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، مراسم رونمایی از کتاب «تابستان ۱۳۶۹» با حضور نویسنده اثر مرتضی سرهنگی، محمدمهدی دادمان مدیر حوزه هنری و حجت‌الاسلام قمی رئیس سازمان تبیلغات اسلامی و اهالی فرهنگ و رسانه در سالن تماشاخانه مهر حوزه هنری برگزار شد.
تازه‌ترین اثر مرتضی سرهنگی شامل ۴۰ خاطره است که او طی سه سال، در میان انبوهی از خاطرات اسارت انتخاب کرده است. به اعتقاد نویسنده، ادبیات اسارت از سوغاتی‌هایی است که اسیران جنگ همراه خودشان آوردند و هزینه آن جوانی و سلامتی‌شان بوده است.
در ابتدای برنامه علی اکبر شیروانی مدیر انتشارات دقایقی کوتاه درخصوص زاویه نگاه، جدیت و همچنین ایجاد بنای ادبیات پایدار توسط مرتضی سرهنگی سخن گفت.
در ادامه محمدمهدی دادمان درخصوص شخصیت مرتضی سرهنگی گفت: هر لحظه مواجهه با وی کلاس درس است چه شاگرد وی باشیم و چه نباشیم. آنچه که در کار وی برای من قابل تأمل است ترکیب حکمت، روایت تاریخی و ادبیات در آثار سرهنگی بوده است. در حقیقت به همت و جدیت مرتضی سرهنگی و هدایت الله بهبودی و سایر اساتید در دفتر ادبیات و هنر مقاومت، ما با پدیده‌ای روبه رو هستیم که می‌توان گفت ادبیات، تاریخ و حکمت را در بر دارد.
وی در ادامه گفت: در موضوع اسارت که پیرامون پدیده انسانی پیچیده است، خیلی کم کارکرده‌ایم و بسیاری از ابعاد این مسئله ناشناخته است.
در بخش دیگر برنامه معصومه آباد نویسنده کتاب «من زنده‌ام» درخصوص شخصیت ادبی سرهنگی اظهار داشت: همه اسرای آزاد شده هر آنچه که گفته‌اند مرهون زحمات مرتضی سرهنگی است. کتاب دو وجه دارد آنچه که نوشته می‌شود و آن کس که می‌نویسد. آنچه که نوشته می‌شود قطعاً بیان خاطرات تلخ و شیرین از اسرایی است که جوانی خود را در راه آرمان‌های خود داده‌اند، نوشتن درباره درد سخت است و قلم می‌شکند. یکی از ویژگی‌هایی که سرهنگی دارد و ما در میان خودمان می‌گوییم این است که می‌تواند مُشت بسته را باز کند. سرهنگی کلماتی را که از دهان ما خارج می‌شود، مزه‌مزه می‌کند و بعد حلاوت این بیان را به خود گوینده می‌رساند.
محسن کاظمی درخصوص ساختار اثر و مرتضی سرهنگی اظهار داشت: سرهنگی به عنوان یک افسر فرهنگی و فرد پیشرو توانسته کار شایسته و بایسته‌ای را در طول روند کاری خود انجام دهد. می‌توان گفت که ما انتظار داریم وی دست به قلم شود و جمله همیشگی که می‌گفت یک رزمنده کارش به پایان نمی‌رسد مگر اینکه خاطرات خود بگوید، در خصوص خودش هم صدق کند. خوب است که وی از تجربیات خود بگوید، سرهنگی مردی تمام نشدنی و مردی برای تمام فصول است.
وی در ادامه گفت: سرهنگی در این کتاب نیاز سنجی کرده است تا ما در دنیای امروز از انتخاب‌های سرهنگی استفاده کنیم. کاری که سرهنگی درخصوص ادبیات بازداشتگاهی و اسارت انجام داده است از مهم‌ترین دغدغه‌های وی بوده است. یکی از جدی ترین دغدغه‌های وی این بود که ادبیات اسارت شکل و نمود خوبی پیدا کند و این اثر جرقه‌ای است برای مسئله‌ای که در نظر دارد. درباره این اثر باید بگوییم که چهلچراغ است، چهلچراغی است که سرهنگی روشن کرده و از این نور باید تلالویی بگیریم. به نظر من اسرا وضعیت بدتری دارند چرا که شهدا و جانبازان تکلیف مشخصی دارند اما اسرا یک غربتی در فضای ذهنی خودشان است. هرچند آن‌ها را ستایش کنیم ولی در ذهن خودشان با یک سوال درگیر هستند و آن این است که چرا اسیر شدم. نوشتن در این خصوص سخت است و امید است که سرهنگی تجربه‌ای در این بخش به ما بدهد.
در ادامه حجت الاسلام قمی رئیس سازمان تبیلغات اسلامی دقایقی با بیان خاطره‌ای از دوران نوجوانی خود و نحوه آشنایی با قلم و آثار مرتضی سرهنگی صحبت کرد.
در پایان مرتضی سرهنگی ضمن تشکر از کسانی که در انتشار این اثر کمک کردند در خصوص وضعیت اسرا گفت: همه اسرای ما بدون استثناءکابوس می‌بینند و فقط بیان نمی‌کنند. ۱۰ میلیون نامه میان اسیران ایرانی و خانواده‌هایشان رد و بدل شده است که در حوزه هنری توانسته‌ایم ۱۲ هزار نامه را گردآوری کنیم، اکثر نامه‌ها با حال نویسنده مطابقت ندارد چرا که بسیاری در نامه به خانواده می‌گویند: حالمان خوب است اما اینطور نیست و فقط می‌خواستند به خانواده‌ها امید بدهند. ما علیه فراموشی می‌نویسیم و سعی می‌کنیم در موضوعات دیگری چون بازجویی‌ها که در مواقعی به کمدی هم تبدیل می‌شود البته در جایی که خنده ممنوع بود آثاری را تولید کنیم.
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه