۲۶ رجب؛ وفات حضرت ابوطالب
08 بهمن 1403 - 12:23
شناسه : 75253
2

۲۶ رجب؛ وفات حضرت ابوطالب ۲۶ ماه رجب سالروز رحلت شهادت‌گونه مؤمنِ قریش، یار و پشتیبان رسول خدا صلی الله علیه و آله و پدر والا مقام أمیرالمؤمنین، حضرت سیدالبطحاء أبوطالب سلام الله علیهما تسلیت باد  مایه تعجب جن و انس! ابوطالب(ع)، سی و پنج سال قبل از تولد پیامبر خدا به دنیا آمده بود. […]

پ
پ

۲۶ رجب؛ وفات حضرت ابوطالب

IMG_20250127_105516_232

۲۶ ماه رجب سالروز رحلت شهادت‌گونه مؤمنِ قریش، یار و پشتیبان رسول خدا صلی الله علیه و آله و پدر والا مقام أمیرالمؤمنین، حضرت سیدالبطحاء أبوطالب سلام الله علیهما تسلیت باد

 مایه تعجب جن و انس!

ابوطالب(ع)، سی و پنج سال قبل از تولد پیامبر خدا به دنیا آمده بود. در هنگام بعثت هفتاد و پنج سال داشت. او در سال دهم بعثت، هشتاد و پنج ساله بود که از دنیا رفت. ابوطالب در آخرین لحظه‌های عمر خود حضرت محمد(ص) و حضرت علی(ع) را به سینه چسباند و گفت: «جدایی از شما برایم بسیار دشوار است. نگرانم که بعد از من با شما چه‌ها خواهند کرد.»

وقتی جنازه عمو در خاک دفن شد، حضرت محمد(ص)، کنار قبر او ایستاد و گفت: «به خدا سوگند برای تو از خدا طلب آمرزش می‌کنم و به گونه‌ای از تو شفاعت می‌کنم که جن و انس از این شفاعت تعجب کند.»

📘مهربان‌ترین عمو از مجموعه ۱۴ جلدی دوستان پیامبر و علی

🖋مجید ملامحمدی

نسب حضرت ابوطالب سلام‌ الله علیه

نام مبارك آن حضرت عمران است، و پدرشان جناب عبدالمطلب،

 و مادرشان فاطمه بنت عمرو بن عائذ است. ابوطالب سلام الله علیه با عبدالله پدر پيامبر صلي الله عليه و آله و زبير بن عبدالمطلب برادر ابويني بودند، يعني از طرف پدر و مادر يكي بودند و ساير اولاد جناب عبدالمطلب با اين سه بزرگوار فقط از پدر يكي بودند.

▪️پيامبر صلي الله عليه و آله در وفات ابوطالب عليه‌السلام

هنگامي كه حضرت أميرالمؤمنين عليه السلام خبر وفات ابوطالب عليه‌السلام را به پيامبر صلي الله عليه و آله داد، آن حضرت به شدت ملول و محزون شدند.

 و فرمودند: «يا علي برو و او را غسل و حنوط و كفن كن و چون بر روي سرير نهادي به من خبر بده». هنگامي كه آن حضرت، دستورات پبامبر صلي‌الله عليه و آله را انجام داد و پدر بزرگوار را بر روي سرير گذاشت، پيامبر صلي‌الله عليه وآله، خودشان تشريف آوردند و چون نظر مباركشان بر نعش عموي بزرگوارشان افتاد، رقّت و حزن به آن حضرت دست داد و فرمودند: «اي عمو، صله رحم و مهرباني كردي و جزاي خير ديدي. اي عمو، در كوچكي مرا كفالت كردي و در بزرگي مرا نصرت و حمايت نمودي».

بعد به مردم رو كردند و

فرمودند: «سوگند به خدا كه اذن شفاعت مي‌دهم در روز قيامت به عمويم كه جن و انس از آن شفاعت تعجب كنند». با رحلت ابوطالب عليه‌السلام، جبرئيل نازل شده به پيامبر صلي الله عليه و آله عرض كرد: «ياور تو از دنيا رفت، هجرت كن».

📚 (بحارالانوار: ج 19، ص 69)

▪️أمير المؤمنين سلام الله علیه در زمان حيات خود نائب مي‌گرفت كه براي عبدالله و آمنه و ابوطالب عليهم‌السلام حج انجام دهند، و هنگام شهادت به اولاد خود وصيت فرمودند كه نايب براي حج از طرف آن بزرگواران بگيرند.

📚 (وقايع‌الايام: ج 1، ص 303)

IMG_20250127_103123_649

ایمان ابوطالب

حضرت باقر سلام الله علیه فرمود:

 ▪️«لَو وَضَعَ ايمانُ اَبي طالب في كَفَّةِ مِيزانِ، وِ ايمانُ هذَا الخَلقِ فيِ الكَفَّةِ الاُخري لَرَجَّحَ اِيمانُه؛

◽اگر ايمان ابوطالب در يك كفه ترازو قرار داده شود، و ايمان همه خلايق در كفه ديگر آن نهاده گردد، ايمان ابوطالب بر ايمان آن‌ها برتري مي‌يابد.

📚 شرح نهج‌البلاغه ابن ابي‌الحديد

دلایل ایمان آوردن ابوطالب به پیامبر(ص) چیست؟

 ابوطالب، پیش از بعثت پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم)، به نبوت او باور داشت. احادیث و شواهد تاریخی متعدد، از جمله نقل‌های بحیرا و وقایعی همچون دعای باران به وسیله محمد (صلی الله علیه وآله وسلم) در کودکی، به ایمان او دلالت دارند. حمایت و عشق بی‌پایان ابوطالب به پیامبر چنان بود که پیامبر، سال وفات او را “عام‌الحزن” نامید. احادیث و وقایع تاریخی بسیاری نیز، به وضوح ایمان ابوطالب به پیامبر را تأیید می‌کنند.

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:

🔸اگر کسی در اسلام ابوطالب شک دارد خوب است در ایمان مؤمن آل فرعون [۱] شک داشته باشد!

🔸و اگر کسی در ایمان مؤمن آل فرعون اشکال دارد، باید آیه [بیست و هشتم از سوره غافر] را از قرآن حذف کند!

🔻پی‌نوشت:

١. به صراحت قرآن، یکی از آل فرعون با این که در دستگاه وی بود، اما مؤمن بود و ایمان خود را پنهان می کرد. ر.ک: غافر، ۲۸.

📚گوهرهای حکیمانه، ص١۵٩

─━━━⊱❅✿•❅•✿❅⊰━━━─

 مقام حضرت ابوطالب علیه‌السلام

امیرالمؤمنین علیه‌السلام: و اَلَّذِي بَعَثَ مُحَمَّداً (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) بِالْحَقِّ نَبِيّاً، لَوْ شَفَعَ أَبِي فِي كُلِّ مُذْنِبٍ عَلَى وَجْهِ اَلْأَرْضِ لَشَفَّعَهُ اَللَّهُ فِيهِمْ؛ قسم به کسی که محمد صلّى اللّه عليه و اله را به حق به پیامبری برگزید، اگر پدرم (حضرت ابوطالب) در حق همه گناهکاران روی زمین شفاعت کند، خداوند می‌پذیرد. الأمالي (طوسی) ص ۷۰۱

آن حضرت، ملقب به «سید البطحاء» یعنی آقای سرزمین مکه و حومه آن و «ساقی الحجیج» آب‌دهنده حاجیان خانه خدا و «ابوالساده» پدر بزرگواری‌ها و «حافر الزمزم» ایجادکننده چاه زمزم می‌باشد.

حضرت ابوطالب به هنگام وفات، فرزندان عبدالمطلب را فراخواند و به ایشان گفت: لن تزالوا بخیر ما سمعتم من محمد صلى الله علیه وآله وما اتّبعتم أمره فاتّبعوه وأعینوه ترشدوا (تا زمانى که از محمد صلى الله علیه وآله حرف شنوى داشته باشید و امر او را اطاعت کنید، پیوسته در خیر و نیکى خواهید بود. بنابراین از او اطاعت کنید و او را یارى نمایید تا به هدایت و کمال برسید) الطبقات الکبرى: ج۱،ص۷۹

آورده‌اند که امیرمؤمنان (ع) گفت بخدا که پدرم ابوطالب و جدم عبدالمطلب و هاشم و عبد مناف هیچکدام هرگز بتى را نپرستیدند،

پرسیده شد پس چه چیز را می‌پرستیدند؟

فرمود: آنان بر کیش ابراهیم (ع) بودند و چنگ در آن زده هنگام نماز روى به خانه خدا می‌کردند.

📜شیخ صدوق، اکمال‌الدین، ص ۱۰۴

ا.یوسفی

نوشته های مشابه

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.