۲۱تیر سالروز حمله به مسجد گوهرشاد و روز حجاب و عفاف

۲۱تیر سالروز حمله به مسجد گوهرشاد و روز حجاب و عفاف

 سالگرد ترور و قتل‌عام صدها زن و مرد مدافع حجاب و حیای حیات طیبه زینبی در مسجد گوهرشاد مشهد به دست رضاخان ملعون است.

۲۱ تیرماه ۱۳۱۴ در مسجد گوهرشاد مشهد، بدستور رضاشاه، صدها نفر بخاطر اعتراض به کشف حجاب کشته شدند.

قیام مسجد گوهرشاد چرا و چگونه اتفاق افتاد؟

 واقعه مسجد گوهرشاد، تجمع مردم مشهد در تیرماه سال ۱۳۱۴ در مسجد گوهرشاد در اعتراض به قانون تغییر لباس توسط رضاخان بود که توسط نیروهای دولتی سرکوب شد.

 علت اصلی این تحصن، اعتراض به اجباری شدن کشف حجاب و کلاه شاپو و سیاست‌های تغییر لباس، و حصر آیت الله سید حسین قمی (در پی اعتراض به قوانین تغییر لباس) بود.

 در ۲۰ تیرماه، درگیری اولیه در مسجد گوهرشاد باعث شهادت ۲۰ نفر شد. پس از آن بر تعداد متحصنین افزوده شد و بین ۱۵ تا ۲۰ هزار نفر در مسجد گوهرشاد و اطراف آن گرد آمدند.

 فردای آن روز در ۲۱ تیرماه و پس از آنکه تلاش نظامیان برای متفرق کردن جمعیت با مقاومت مردم رو به رو شد، راه‌های ورود و خروج به مسجد گوهرشاد بسته و دستور شلیک صادر شد.

رژیم پهلوی، سلاح‌ها و حتی توپ جنگی را به منظور سرکوب مردم به میدان آورد و حوالی ظهر، مأمورین از هر سو به مردم هجوم آورده و به کشتار آنان پرداختند. کشتار مردم به اندازه‌ای بود که به نقل از شاهدان عینی چند کامیون جنازه از مسجد خارج کردند.

رضاخان حتی پناهندگان به مسجد و حرم را هتک حرمت و ترور کرد و جنازه‌ها را به خانواده‌ها تحویل نداد. بعد ترور، زنده و مرده آنها را در کامیون‌های بزرگ ریخت و در گورهای دسته‌جمعی دفن کرد.

 بدین ترتیب این تحصن به شدت سرکوب و بیش از ۱۶۰۰ نفر شهید شدند. پس از این واقعه، روحانیان سرشناس مشهد دستگیر شدند و تبعید شدند و به دستور رضاشاه برخی از روسای ادارات مشهد تغییر کردند.

حکومت وقت، آمار شهدای این حادثه تاریخی را در حدود ۱۰۰ نفر عنوان کرد اما در خاطرات سران پهلوی آمار بین ۱۶۰۰ تا ۱۷۰۰ نفر متغیر است. به سند خاطرات فروغی حمام خون در صحن گوهرشاد راه افتاد.

خاطره خانم مرضیه دباغ از امام خمینی (س) :

از فرانسه که آمدم هنوز مانتو و شلوار تنم بود، در مهران پایم صدمه دید و با عصا راه می‌رفتم و با مانتو و شلوار خدمت امام(ره) رسیدم تا گزارش بدهم، امام(ره) فرمودند: شما چادر ندارید؟ بگویم احمد برایتان یک چادر بخرد؟ گفتم: نه حاج آقا! اما چون به کوه می‌رفتم و اسلحه روی دوشم بود و فشنگ به کمرم و قمقمه به پهلویم و گاهی هم سه پایه تیربار را روی دوش می‌گرفتم، چادر سر کردن برایم خیلی مشکل بود!

فرمودند: چادر برای زن بهتر است.

از آن روز چادر سر کردم.