یک ایراد مهم دیگر، این است که مجری اجازه ندارد هنگام حاشیه رفتن نامزدها، تذکر بدهد و او را وادار کند به جای حاشیه‌پردازی، در چارچوب پرسش پاسخ دهد.
ایراد بعدی، بد اخلاقی و تهمت و توهین، در کنار آسمان و ریسمان کردن برخی نامزدهاست؛ انگار که گفته‌هایشان، از مغز خود آنها تراوش نمی‌کند و مأمور شده‌اند تیرهای تهمت را – ولو بی‌موقع و گل‌درشت! – به سمت نامزد هدف‌گذاری شده از بیرون شلیک کنند.
در همین مناظره‌ها، خیلی چیزها دستگیر مردم شد.اینکه چه کسانی اخلاق را مراعات می‌کنند و چه کسانی می‌خواهند با غبارآلود و ملتهب کردن فضا، قدرت تشخیص را از مردم بگیرند؟ چه کسانی قاعده‌مند، و با برنامه و کارنامه حرف می‌زنند و کدام نامزدها، از قاعده و برنامه و کارنامه گریزانند؟ چه کسانی ژست تکنوکراسی و احترام به تخصص می‌گیرند، اما غیرکارشناسی‌ترین و سخیف‌ترین دعاوی دیکته شده را بی‌محابا بازگو می‌کنند.
مناظره‌ها را همچنین می‌توان با مناظرات سه دوره قبل (سال‌های 88 و 92 و 96) مقایسه کرد. روشن است که با وجود رسوب و تکرار برخی بداخلاقی‌های گذشته در میان شماری از نامزدها، مباحث چقدر عمق پیدا کرده و برخی نامزدها چقدر با تسلط و مطالعه و انباشت تجربه سخن می‌گویند.
انصافا در مناظرات اخیر، نکات کاربردی و عملیاتی بسیار خوبی از سوی برخی نامزدها بیان شد که می‌تواند راهگشای دولت جدید در اصلاح رویه‌های غلط مدیریتی باشد. این یک پیشرفت مهم در فرهنگ سیاسی و نخبگانی کشور است.
در مجموع و در مقایسه با روند مناظره‌های ادوار گذشته، می‌توان نمره قبولی به مناظرات فعلی داد و ضمنا با نقد دقیق، به ارتقای کیفیت آن همت گماشت.
23302
ثبت دیدگاه