ويژگى‌هاى شیعه
قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ اَلْبَاقِرُ عَلَيْهِ‌السَّلاَمُ : يَا جَابِرُ أَيَكْتَفِي مَنِ اِنْتَحَلَ اَلتَّشَيُّعَ أَنْ يَقُولَ بِحُبِّنَا أَهْلَ‌اَلْبَيْتِ فَوَاَللَّهِ مَا شِيعَتُنَا إِلاَّ مَنِ اِتَّقَى اَللَّهَ وَ أَطَاعَهُ وَ مَا كَانُوا يُعْرَفُونَ يَا جَابِرُ إِلاَّ بِالتَّوَاضُعِ وَ اَلتَّخَشُّعِ وَ كَثْرَةِ ذِكْرِ الله وَ اَلصَّوْمِ وَ اَلصَّلاَةِ وَ اَلتَّعَهُّدِ لِلْجِيرَانِ مِنَ اَلْفُقَرَاءِ وَ أَهْلِ اَلْمَسْكَنَةِ وَ اَلْغَارِمِينَ وَ اَلْأَيْتَامِ وَ صِدْقِ اَلْحَدِيثِ وَ تِلاَوَةِ اَلْقُرْآنِ وَ كَفِّ اَلْأَلْسُنِ عَنِ اَلنَّاسِ إِلاَّ مِنْ خَيْرٍ وَ كَانُوا أُمَنَاءَ عَشَائِرِهِمْ فِي اَلْأَشْيَاءِ فَقَالَ جَابِرٌ يَا اِبْنَ رَسُولِ‌اَللَّهِ لَسْتُ أَعْرِفُ أَحَداً بِهَذِهِ اَلصِّفَةِ فَقَالَ عَلَيْهِ‌السَّلاَمُ يَا جَابِرُ لاَ يَذْهَبَنَّ بِكَ اَلْمَذَاهِبُ أَحَسْبُ اَلرَّجُلِ أَنْ يَقُولَ أُحِبُّ عَلِيّاً وَ أَتَوَلاَّهُ فَلَوْ قَالَ إِنِّي أُحِبُّ رَسُولَ‌الله وَ رَسُولُ‌اَلله خَيْرٌ مِنْ عَلِيِّ ٍّ ثُمَّ لاَ يَعْمَلُ بِعَمَلِهِ وَ لاَ يَتَّبِعُ سُنَّتَهُ مَا نَفَعَهُ حُبُّهُ إِيَّاهُ شَيْئاً فَاتَّقُوا الله وَ اِعْمَلُوا لِمَا عِنْدَ اَللَّهِ لَيْسَ بَيْنَ اَللَّهِ وَ بَيْنَ أَحَدٍ قَرَابَةٌ أَحَبُّ اَلْعِبَادِ إِلَى اَلله وَ أَكْرَمُهُمْ عَلَيْهِ أَتْقَاهُمْ لَهُ وَ أَعْمَلُهُمْ بِطَاعَتِهِ وَ الله مَا يُتَقَرَّبُ إِلَى الله جَلَّ ثَنَاؤُهُ إِلاَّ بِالطَّاعَةِ مَا مَعَنَا بَرَاءَةٌ مِنَ اَلنَّارِ وَ لاَ عَلَى الله لِأَحَدٍ مِنْ حُجَّةٍ مَنْ كَانَ لِله مُطِيعاً فَهُوَ لَنَا وَلِيٌّ وَ مَنْ كَانَ لِلَّهِ عَاصِياً فَهُوَ لَنَا عَدُوٌّ وَ لاَ تُنَالُ وَلاَيَتُنَا إِلاَّ بِالْوَرَعِ وَ اَلْعَمَلِ.
📚نشانی: الأمالی (للصدوق) ج ۱، ص ۶۲۵
جابر بن يزيد جعفى مى‌گويد: امام باقر عليه‌السّلام فرمود: اى جابر! كسى‌كه خود را به آيين تشيع منسوب مى‌سازد و فقط به محبت اهل‌بيت عليه‌السّلام بسنده مى‌كند، شيعه ما نيست. سوگند به خداوند شيعه ما نيست مگر اينكه از خدا پروا داشته باشد و فرمان او ببرد و جز با ويژگى‌هاى فروتنى و خشوع و فزونى ياد خدا و روزه و نماز و تعهد در برابر همسايه‌هاى بينوا و افراد تنگ‌دست و وام‌داران و يتيمان و راست‌گفتارى و تلاوت قرآن و بازداشتن زبان از آزاررسانى به مردم و امانت‌دارى در ميان خويشان شناخته نشوند.
گفتم: اى پسر پيامبر خدا صلّى‌الله عليه و آله، من شيعه‌اى را با اين ويژگى‌هاى اخلاقى سراغ ندارم. امام باقر عليه‌السّلام فرمود: اى جابر! آيا براى شخصى همين كفايت مى‌كند كه او بگويد من رسول خدا صلّى الله عليه و آله را دوست دارم، اما رفتار او را نداشته باشد و از سنت او پيروى نكند؟ پيامبر صلّى الله عليه و آله كه از على عليه‌السّلام والاتر است. دوست داشتن چنين مسلمانى سودمند نيست. بعد فرمود: از خداوند بترسيد و براى آن‌چه پيش اوست، تلاش كنيد. ميان خدا و بنده‌اى خويشاوندى وجود ندارد. محبوب‌ترين و ارجمندترين كسان پيش پروردگار پروا پيشه‌ترين و فرمان‌برترين آنان است. سوگند به خدا كه تقرب حق جز با اطاعت او به دست نمى‌آيد و ما خاندان پيامبر، جواز آزادى از آتش دوزخ را نداريم همچنين هيچ‌كسی بر خداوند حجت ندارد. هركس فرمانبر اوست، دوست ما اهل‌بيت است و هركس او را نافرمانى مى‌كند، دشمن ما است. بى‌گمان به محبت ما اهل‌بيت نمى‌توان دست يافت، مگر از وَرَع و عمل.
ثبت دیدگاه