معلمانی که حقوق خود را صرف جهیزیه نیازمندان می‌کردند!
فرهنگی بازنشسته گفت: من به دلیل علاقه به نیکوکاری به مدت سی سال در منطقه محروم معلم پرورشی بودم که قسمتی از کار در آن کمک به نیازمندان و محرومان بود. به اتفاق همکارانم در آن زمان حقوق‌های خود را جمع می‌کردیم و به نیازمندان جهیزیه می‌دادیم.
به گزارش گروه جامعه خبرگزاری فارس، چالش‌های اشتغال‌زایی برای نیازمندان از موضوعات ویژه برنامه جشن رمضان شب گذشته بود. مهمانان شب گذشته جشن رمضان دو دوست و خیر از جامعه فرهنگیان بودند.
بانوان احمدی و موسوی‌نژاد در برنامه شب گذشته از نحوه شروع فعالیت نیکوکارانه خود گفتند و اهداف خود را مطرح کردند. این دو همچنین اشاره‌ای به مشکلاتی که مانع پیشرفت و اشتغال‌زایی برای نیازمندان است اشاره کردند.
احمدی گفت:زمانی که کمیته امداد حضرت امام تاسیس شد من دوازده سال داشتم و پدرم به دلیل علاقه‌ای که به کار خیر داشتند نمایندگی این کمیته را گرفتند و در کنار مسجد فعالیت خود را به عنوان نماینده کمیته امداد حضرت امام را آغاز کرد. من از همان زمان که تلاش‌ها و علاقه پدرم را دیدم به این نوع فعالیت‌های نیکوکارانه علاقه‌مند شدم و با گذر زمان بیشتر در این مسیر قرار گرفتم.
وی افزود: من به دلیل علاقه به نیکوکاری به مدت سی سال در منطقه محروم معلم پرورشی بودم که قسمتی از کار در آن کمک به نیازمندان و محرومان بود. حوزه فعالیت ما در منطقه ۱۹ بود که محرومان بسیاری بود. به اتفاق همکارانم در آن زمان حقوق‌های خود را جمع می‌کردیم و به نیازمندان جهیزیه می‌دادیم.
احمدی ادامه داد: پس از بازنشستگی با خود فکر کردم که رها کردن این فعالیت باعث بسته شدن درب مجموعه می‌شود؛ در نتیجه تصمیم گرفتم کار جدی‌تر ادامه دهم. در سال ۹۴ خیریه خود را تاسیس کردم که در فضای مجازی فعالیت داشت.
این خیرّ تصریح کرد:از طریق این خیریه ما جهیزیه، کمک تحصیلی، هزینه اجاره و بسته‌های خوراکی به مردم می‌دهیم. اکنون مدتی است که برای اشتغال زایی مجموعه خود را به یک ساختمان مشخص انتقال دادیم. ما در سال ۹۹ هر سال بسته‌های خوراکی به نیازمندان می‌دادیم که متاسفانه بیشتر تاثیر منفی داشت اما پس از مدتی کارگاهی را تاسیس کردیم تا مددجویان در آنجا مشغول به کار شوند و خود هزینه‌هایشان را بپردازند.
موسوی‌نژاد خیّر دیگر شرکت کننده در برنامه جشن رمضان گفت: ما از زمان انقلاب فعالیت فرهنگی داشتیم و با گذر زمان کارهای نیکوکارانه را ادامه دادیم. در زمان انقلاب کمک‌ها به صورت امروز فراگیر و بسیار گسترده نبود اما پدر خانم احمدی تلاش بسیاری می‌کرد تا تاثیرگذاری بسیاری داشته باشد. آشنایی ما از آن دوران وجود داشت و بعد‌ها زمانی که ایشان خیریه خود را تاسیس کردند به آنها پیوستم و همراهی خود را انجام دادم.
وی بیان داشت: از آن جایی که من توسط بسیج‌ها و دیگر گروه‌های خیریه شناخته شده بودم توانستم در روند گسترش کمک‌های خیریه خانم احمدی تاثیرگذار باشم؛به طوری که در یک روز بیش از ۲۰ الی ۳۰ میلیون تومان کمک مردمی جمع‌آوری کردیم.
احمدی اظهار کرد: ما مدتی فعالیت موفق کارگاهی داشتیم و بسیاری از مددجویان در آنجا فعالیت می‌کردند و درآمد مناسبی داشتند. اما متاسفانه به دلیل نبودن جا مجبور شدیم آن کارگاه را رها کنیم. کارگاه ابتدایی توسط یکی از خیرین به مدت ۹ ماه به ما ارائه داده شد تا به صورت موقت در آنجا فعالیت داشته باشیم تا شهرداری مکانی را در اختیار ما قرار دهد.
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه