معرفی کتاب ” مومن؛ فضیلت‌ها و وظایف (المؤمن)” به قلم حسین بن سعید اهوازی و ترجمهٔ علیرضا زکی‌زاده رنانی
کتاب مومن تالیف حسین بن سعید اهوازی و ترجمهٔ علیرضا زکی زاده رنانی می‌باشد.
نام دیگر کتاب بنا به فرمایش شیخ آقا بزرگ، «ابتلاء المؤمن» یا «ما یبتلی به المؤمن» است.
در واقع این کتاب، ترجمهٔ کتاب المومن حسین‌بن‌سعید اهوازی از اصحاب امام رضا (ع) است.
_ درباره کتاب مومن و نویسنده‌ی آن:
حسین بن سعید اهوازی، فقیه و محدث امامی نیمهٔ اول قرن سوم که همراه با برادرش حسن، آثار فقهی و حدیثی مهمی تألیف کرد.
نام وی در اسنادِ بیش از پنج‌هزار حدیث شیعه آمده است.
او از اصحاب امام رضا(ع)، امام جواد(ع) و امام هادی(ع) بوده است.
کتاب ” مومن؛ فضیلت‌ها و وظایف (المؤمن)” یکی از کتاب‌های شاخص اوست.
_ این کتاب شامل فصل‌ها و بخش‌ها‌ی زیر می‌باشد :
☑️ بخش اول:
کلیات (در سه فصل و یک خاتمه) :
۱ ـ ایمان
۲ ـ شرح حال حسین بن سعید اهوازی
۳ ـ بیان کتاب
☑️ بخش دوم:
متن کتاب (در هشت فصل):
۱ ـ آزمایش سخت مؤمن
۲ ـ آنچه خداوند به مؤمنان اختصاص داده
۳ ـ آنچه خداوند از برادری بین مؤمنان قرار داده
۴ ـ حق مؤمن بر برادرش
۵ ـ پاداش برآوردن حاجت مؤمن و زدودن اندوهش
۶ ـ رفتن به دیدار مؤمن و عیادت او
۷ ـ پاداش آن‌که مؤمنی [فقیر] را اطعام کند، یا او را بپوشاند
۸ ـ آنچه خداوند بر مؤمن حرام نموده از حرمت برادر مؤمنش
* خواندن کتاب مومن را به پژوهشگران حوزهٔ اسلام و حدیث پیشنهاد می‌کنیم.
_ برشی از کتاب مومن؛ فضیلت ها و وظایف:
« ۱ ـ زراره گوید: شنیدم امام باقر (ع) می‌فرمود: «در قضای خداوند عزّوجلّ، همهٔ خوبی‌ها برای مؤمن [نهفته] است».
۲ ـ امام صادق (ع): «به راستی که خداوند عزّوجلّ دربارهٔ مسلمان حکمی نمی‌کند، جز این که برایش خیر است، و اگر پادشاه مشرق و مغرب شود، [باز هم] برایش خیر است.
آنگاه حضرت این آیه را تلاوت نمود: «پس خداوند هم او (یعنی مؤمن آل فرعون) را از نقشه‌های سویی که برایش کشیده بودند حفظ فرمود – غافر: ۴۵»».
آنگاه فرمود: «هان، به خدا سوگند که فرعونیان بر او (یعنی مؤمن آل فرعون) مسلّط شدند و او را کشتند، امّا آنچه خداوند او را از آن حفظ کرد این بود که فرعونیان نتوانستند آسیبی در دین او وارد کنند».
۳ ـ امام صادق (ع): «اگر مؤمن می‌دانست که در مصیبت‌ها چه پاداشی برای او [نهفته] است، بی‌تردید آرزو می‌کرد که با قیچی‌ها تکه تکه شود»
[سختی‌های پیروان اهل بیت]
۴ ـ سعد بن طریف گوید: خدمت امام باقر (ع) بودم و جمیل ازرق نیز بر حضرت وارد شد. گوید: و [برخی شیعیان] از بلاها و مصیبت‌های شیعه یاد کردند.
امام باقر (ع) فرمود: «گروهی نزد امام سجّاد (ع) و عبداللّه بن عباس آمدند و همانند سخنان شما گفتند، آن دو (امام سجّاد (ع) و ابن عبّاس) نزد امام حسین (ع) آمدند و آن سخنان را نقل کردند، ایشان فرمود: به خدا سوگند، [روی آوردن] بلا و فقر و کشتار، به سوی دوستداران ما، از دویدن اسبان تیزرو و سیل به سوی صِمر، سریع‌تر است».
عرض کردم: صِمر چیست؟ فرمود: «قرارگاه سیل. اگر این گونه [در بلا] نبودید، شما را از خود نمی‌دانستیم».
۵ ـ اصبغ بن نباته گوید: نزد امیرالمؤمنین (ع) نشسته بودم که مردی آمد و عرض کرد: ای امیرمؤمنان! به خدا قسم که من بی‌تردید شما را برای خدا دوست می‌دارم. حضرت فرمود: «راست گفتی، همانا طینت (و سرشت) ما در خزانهٔ الهی [محفوظ] بود و خداوند از پشت حضرت آدم (ع) برای آن پیمان گرفت؛ پس تن پوش و جامه‌ای برای فقر برگیر؛ زیرا شنیدم رسول خدا (ص) می‌فرمود: ای علی! به خدا سوگند که فقر به سوی دوستداران تو، شتابنده‌تر می‌آید تا شتاب سیل به درون درّه».
[بیشتر بودن شیطان‌ها اطراف مؤمن]
۶ ـ فضیل بن یسار گوید: شنیدم امام صادق (ع) می‌فرمود: «به راستی شیطان‌های اطراف مؤمن، از زنبورهای پیرامون گوشت بیشترند».»
ثبت دیدگاه