طولانی کردن عمر
کارهایی که عمر را زیاد می کند:
❶ «نیکی به والدین و صله‌رحم»
پیامبراکرم (ص) فرمودند: ای فرزند آدم! به پدر و مادرت نیکی کن و صله‌رحم داشته باش تا خداوند، کارت را آسان و عمرت را طولانی بگرداند. پروردگارت را فرمان ببر تا خردمند به شمار آیی و از او نافرمانی نکن که نادان شمرده می‌شوی.
📚 الفردوس، ج۵، ص۲۸۲
❷ «خوش‌خویی و حسن‌خلق»
امام صادق (ع) می‌فرماید: نیکوکاری و خوش‌اخلاقی، خانه‌ها را آباد و عمرها را طولانی می‌کنند.
📚 کافی، ج۲ ، ص۱۰۰
❸ «زیارت امام حسین علیه‌السلام»
در این‌باره امام صادق (ع) فرموده است: زیارت امام حسین(ع) را رها نکن و دوستان خود را هم به آن سفارش کن که در این صورت، خداوند، عمرت را طولانی و روزی‌ات را زیاد می‌کند و زندگی‌ات را همراه با سعادت می‌کند و جز سعادتمند نمی‌میری و نام تو را در شمار سعادتمندان، ثبت می‌کند.
📚 کامل‌الزیارات، ص۲۸۶
❹ «نیکی به خانواده»
امام صادق (ع) می‌فرماید: هرکس به شایستگی در حق خانواده‌اش نیکی کند، خداوند بر عمرش می‌افزاید.
📚 کافی، ج۸، ص۲۱۹
❺ «شاد کردن والدین»
امام صادق (ع) می‌فرماید: اگر دوست داری که خداوند، عمرت را زیاد کند، پدر و مادرت را شاد و مسرور کن.
📚 بحارالانوار، ج۴، ص۸۱
❻ «شستن دست، پیش و پس از غذا خوردن»
امام صادق (ع) می‌فرماید: دست‌هایتان را قبل و بعد از غذا خوردن بشوئید، که فقر را می‌برد و بر عمر می‌افزاید.
📚 محاسن، ج۲، ص۲۰۲
❼ «صدقه دادن»
صدقه شاملِ دادنِ واجبات و مستحبات مالی از سوی شخص است و اختصاص به زکات و خمس ندارد. هرکسی به هر میزان که صدقه به ویژه به سائل و محروم دهد، از برکات آن بهره‌مند خواهد شد که از جمله آنها افزایش عمر است. امام باقر (ع) فرمود: کار خیر و صدقه، فقر را می‌برد، بر عمر می‌افزاید و هفتاد مرگ بد را از صاحب خود دور می‌کند.
📚 ثواب‌الاعمال، ص۱۴۱
❽ «وضو گرفتن»
طهارت بدنی: پیامبر(ص) می‌فرماید: وضو زیاد بگیر تا خداوند، عمرت را زیاد کند.
📚 امالی مفید، ص۶۵، حدیث ۵
❾ «گرفتن ناخن در روز جمعه»
پیامبر (ص) می‌فرماید: هرکس در روز جمعه، ناخن‌هایش را کوتاه کند، عمر و مالش زیاد می‌شود.
📚 جامع‌الاخبار، ص۳۳۳
❿ «اعمال سه‌گانه»
امام صادق (ع) می‌فرماید: سه چیز است که اگر مؤمن از آنها مطلع شود، باعث طول عمر و دوام بهره‌مندی او از نعمت‌ها می‌شود: طول دادن رکوع و سجده، زیاد نشستن بر سرسفره‌ای که در آن، دیگران را اطعام می‌کند و خوش‌رفتاری‌اش با خانواده.
📚 کافی، ج۴، ص۴۹
ثبت دیدگاه