شهادت دردانه‌ی حضرت رضا (ع)
ذکر مصیبت امام جواد(ع) در بیان شهید مطهری:
🔹سیاست خلفای عباسی با سیاست اموی‌ها فرق داشت. اموی‌ها خشن‌تر بودند ولی این‌ها موذی‌تر بودند؛ یعنی سیاستمدارانه‌تر عمل می‌کردند که فقط عده قلیلی می‌توانستند دست سیاست این‌ها را بخوانند.
🔹یکی از کارهایی که این‌ها می‌کردند، این بود که چون می‌خواستند ائمه را تحت‌نظر داشته باشند، به زور و اجبار، یکی از دخترهایشان را به آن‌ها می‌چسباندند که باید با این ازدواج کنی! بعد که ازدواج می‌کردند، می‌گفتند: دختر ما و داماد ما باید همین جا کنار خودمان باشند! برای این که به یک شکلی که مردم نفهمند این‌ها را تحت‌نظر و تحت مراقبت شدید و اذیت شدید داشته باشند.
🔹معتصم بالاخره سبب شد که همسر امام یعنی امّ‌الفضل، امام را مسموم کرد، آن هم با یک وضع خیلی ناراحت‌کننده‌ای.
و چون برای همه مسموم‌کننده‌ها معلوم و محرز بود که دستور خلیفه بوده، جرأت این که بدن امام را دفن کنند، نداشتند.
🔹حتی معتصم دستور داد: بدنش را بیندازید در کوچه.
دو سه روز بدن امام در میان کوچه افتاده بود.
بعد به معتصم خبر دادند که یک وضع خارق‌العاده‌ای پیش آمده. هر میتی اگر سه چهار روز روی زمین افتاده باشد، بدنش عفونت پیدا می‌کند و بدن این مرد، روز به روز بر بوی خوشش افزوده می‌شود، و اگر مردم این موضوع را بفهمند اوضاع، خیلی بد می‌شود.
🔹این بود که خودش زودتر اجازه داد بدن امام را دفن کنند.
وجود مقدسش را در کنار جدش موسی بن جعفر(ع) در همین محل معروف یعنی کاظمین(علیهماالسلام) دفن کردند.
و حالت ایشان از این جهت، تأسّی داشت به جدّ بزرگوارشان حسین بن علی(ع) که فرمود:
مُلْقاً ثَلاثاً بِلا غُسْلٍ وَ لا کفَنٍ.
و لا حول و لا قوّة الّا بالله العلی العظیم.
📚شهید مطهری، آشنایی با قرآن، ج۱۲، ص۳۲-۲۹ (با تلخیص)
ثبت دیدگاه