زینبِ حضرتِ ارباب به دنیا آمد…
پنجم جمادی‌الاول:
ولادت حضرت زينب کبری سلام‌الله علیها:
ولادت با سعادت حضرت زينب سلام‌الله عليها در مدينه طيبه در سال پنجم يا ششم هجري در اين روز واقع شده است.
📚 (عقيله بني‌هاشم عليهاالسلام: ص 5. زينب الكبري عليهاالسلام: ص 17. منتخب التواريخ: ص 9594. رياحين‌الشريعة: ج 3، ص 33)
اقوال ديگر در ولادت آن حضرت
(رياحين‌الشريعة: ج 3، ص 33)
عبارت است از 5 جمادي‌الاولي سال 6 ه، اوايل شعبان سال 6 ه، ماه رمضان سال 6 ه، دهه آخر ربيع‌الثاني در سال 5 يا 6 يا 7 ه
🔹پدر بزرگوار آن حضرت امير المؤمنين عليه‌السلام،
🔹 مادر گرامي‌اش حضرت صديقه طاهره سلام الله عليها.
🔹همسر آن حضرت جناب عبدالله بن جعفر ابي‌طالب عليه‌السلام،
🔹 و فرزندان آن حضرت، علي، عون، عباس، محمد و ام كلثوم هستند كه عون و محمد در كربلا شهيد شدند.
كنيه آن مخدره‌ام كلثوم، ام عبدالله و ام الحسن است، ولي كنيه‌هاي خاص حضرت ام‌المصائب، ام‌الرزايا و ام‌النواصب است.
القاب آن مخدره بسيار است، و از آن جمله: عقيله بني هاشم، عقيلة الطالبين، صديقه صغري
(اشاره به مادرش كه صديقه كبري است و پدرش كه صديق اكبر است)
عصمت صغري، ولية الله، الراضية بالقدر و القضاء، صابرة البلوي من غير جزع و لا شكوي، امينة الله، عالمة غير معلمة، فهمة غير مفهمةمحبوبة المصطفي صلي الله عليه و آله، ثانية الزهراء سلام الله عليها، الشريفة.
(رياحين الشريعة: ج 3، ص 48)
از نسل علي فرزند حضرت زينب سلام الله عليها كه معروف به زينبي است فرزندان زيادي به دنيا آمده‌اند، كه سيوطي رسابه زينبيه را درباره آنها تأليف كرده است.
(منتخب‌التواريخ: ص 113. تاريخ الخميس: ج 2، ص 317. تذكرة الخواص: ص 4)
ماجراي ولادت حضرت :
هنگام ولادت آن حضرت، پيامبر صلي الله عليه و آله در سفر بودند. اميرالمؤمنين عليه‌السلام براي نامگذاري اين مولود فرمودند: «بر پيامبر صلي‌الله عليه و آله سبقت نمي‌گيرم». تا آنكه حضرت آمدند و منتظر وحي شدند. جبرئيل نازل شد و عرض كرد: خداوند سلام مي‌رساند و مي‌فرمايد: «اين دختر را زينب نام بگذار، چه اينكه اين نام را در لوح محفوظ نوشته‌ايم».
پيامبر صلي‌الله عليه و آله حضرت زينب سلام الله عليها را طلب كرده بوسيدند و فرمودند: «وصيت مي‌كنم به حاضرين و غائبين كه اين دختر را به خاطر من پاس بداريد، كه همانا وي به خديجه كبري سلام الله عليها مانند است». سكينه و وقار آن حضرت را به خديجه كبري سلام‌الله عليها و عصمت و حيايش را به فاطمه زهرا سلام‌الله عليها و فصاحت و بلاغتش را به علي مرتضي عليه‌السلام و حلم و بردباريش را به حسن مجتبي عليه‌السلام و شجاعت و قوت قلبش را به حضرت سيدالشهداء عليه‌السلام همانند نموده‌اند.
ابن حجر در اصابة و ابن اثير در اسدالغابه در حالات آن حضرت نوشته‌اند: در مجلس يزيد لعنت الله عليه حضرت زينب سلام‌الله عليها كلماتي فرمودند كه دلالت بر قوت قلب آن حضرت دارد. آن حضرت در كرم و بصيرت و حلم مشهور خاندان بني‌هاشم و عرب بوده، و بين جمال و جلال، سيرت و صورت و اخلاق و فضيلت جمع كرد. شب‌ها در عبادت بود و روزها روزه و او به اهل تقوي معروف بود.
مجلة الاسلام: شماره 27
ثبت دیدگاه