زنان قبیله بنی‌اسد و تدفین شهدای کربلا
نقش زنان در تدفین شهدای‌کربلا
قبیله بنی اسد، توفیق و افتخار دفن پیکر مطهر حضرت سیدالشهدا(ع) و یاران آن حضرت را پس از واقعه کربلا در سال ۶۱ هجری قمری داشتند.
قبیله بنی اسد در قیام امام حسین(ع) به سه دسته مخالف، موافق و بی‌طرف تقسیم شدند. افراد بی‌طرف در غاضریه کنار نهر «علقمه» سکونت داشتند و تدفین پیکر شهدای کربلا توسط این دسته صورت گرفت.
«عمر بن سعد»، فرمانده سپاهیان «عبیدالله بن زیاد» در روز ۱۱ محرم، اجساد کشته‌های سپاه خویش را شناسایی و دفن کرد در حالی‌که بدن مقدس امام حسین(ع) و بدن‌های مطهر و قطعه قطعه کشته‌های اهل‌بیت(ع) و سایر شهیدان و یاران با وفایشان بر زمین مانده بود و کسی جرأت نمی‌کرد این پیکرهای پاک و مطهر را دفن کند.
پیکرهای مطهر شهدای کربلا، سه روز بر روی زمین ماند تا اینکه در پایان روز دوازدهم (شب سیزدهم) محرم، زنان قبیله بنی اسد، که در غاضریه در نزدیکی کربلا چادر زده و سکونت داشتند و از کشته شدن امام حسین(ع) و یارانش به دست امویان مطلع شده بودند، هنگام عبور از میدان جنگ، با دیدن اجساد شهدا تحت تأثیر قرار گرفته، مردان خود را از این موضوع باخبر ساختند و آنها را مورد سرزنش قرار داده و آنان را به انجام تدفین پیکر پاک شهدای کربلا ترغیب کردند.
زنان این قبیله، ابتدا به قصد تدفین شهدای کربلا، بیل و کلنگ به دست گرفته به طرف قتلگاه کربلا روانه شدند ولی پس از مدتی وجدان مردان بنی اسد بیدار گشت و به خود آمدند و به دنبال آن، گروهی از مردان قبیله بنی اسد برای دفن شهدا وارد زمین کربلا شده ولی چون بدن‌ها، قطعه قطعه شده بود و بدن‌ها را نمی‌شناختند، متحیر و سردر گم شده بودند.
در این هنگام حضرت زین‌العابدین(ع) به صورت ناشناس، برای تشخیص و تدفین شهدای کربلا، به خصوص دفن پدر معصومش امام حسین(ع) به حکم اینکه “امام را جز امام کسی غسل، کفن و تدفین نمی‌کند.” با معجزه الهی از کوفه و زندان ابن زیاد به کربلا آمد.
حضرت سجاد(ع) در جمع پیکرهای مطهر شهدا حضور پیدا کرد و یکی یکی به بنی اسد معرفی کرده و آنها بدن‌ها را دفن می‌کردند.
ایشان بدن مطهر اباعبدالله الحسین(ع) را در همین مکانی که اکنون معروف است، دفن کردند و فرزند رشیدش حضرت علی‌اکبر (ع) را در پایین پای پدر به خاک سپردند و برای سایر شهیدان در پایین قبر امام حسین (ع)، قبر بزرگی حفر و همگی را در آنجا دفن کردند. البته بدن‌های مطهر حضرت عباس بن علی(ع)، حبیب بن مظاهر و حرّ بن یزید ریاحی هر یک را در مکانی دیگر به خاک سپردند.
پس از دفن شهدا، حضرت امام سجاد(ع) خود را به آنان معرفی کردند. فداکاری افراد این قبیله سبب شهرت آنان شد و از آن پس شیعیان به نظر احترام و محبت به قبیله بنی اسد مینگرند.
هر ساله همزمان با سومین روز از شهادت امام حسین(ع) و یارانش، کاروان عظیم و باشکوه بانوان عزادار قوم بنی اسد با حضور در کربلای معلی و بین‌الحرمین شریفین برای آن حضرت عزاداری می‌کنند.
افراد حاضر در این دسته عزاداری، لباس‌های بلند و سفید می‌پوشند و بیل و کلنگ و سبدهایی از جنس برگ درخت خرما همراه خود دارند که داخل آن کفن و بوریا است و چنین می‌نمایانند که برای دفن شهیدان کربلا می‌روند. از نکات جالب و تاثیرگذار این مراسم، در جلو حرکت کردن زنان در این دسته عزاداری است که همان واقعه روز دوازدهم سال ٦١ هجری قمری را به نمایش می‌گذارد.
ثبت دیدگاه