خلوت میان خود و خدا
«اعتکاف»، «معنویت انقلابی»
اعتکاف، وقوفی دست‌کم سه‌روزه در خانه خدا و به یاد خدا است.
اعتکاف نوعی خلوت میان خود و خدا است؛ برای بازخوانی و مواظبت از داشته‌های بی‌بدیلی که ممکن است در زندگی روزمره مورد غفلت واقع شده باشند؛
اعتکاف هرگز به معنای عزلت و دوری از جامعه نیست؛ چرا که باید در «مساجد بزرگ و جامع» انجام گیرد.
اعتکاف نوعی وقوف و اقامت و ایستادن و نَفَس‌گیری برای شرکت در مسابقه خدمت و تعالی است؛
اعتکاف نوعی محبوس کردن خود است؛ محبوس کردن در مکانی مقدس و البته مملو از جمعیت‌های ایمانی!
اعتکاف نوعی اقبال و روی‌آوری است؛ اقبال به خوبی‌ها و روی‌آوری به فضیلت‌ها؛
اعتکاف تمرینی برای مقاومت در همه عرصه‌های زندگی است؛
اعتکاف نوعی ایستادگی است؛ ایستادگی در برابر خواهش‌های نفسانی و اغوائات شیطانی؛ ایستادگی بر سر آرمان‌ها و ارزش‌های اسلامی؛
اعتکاف عین سیاست و مدیریت است؛
اعتکاف تمرینی برای سبک زندگی معنوی در جامعه ایمانی است.
🔸بر اساس آمار اعلامی از سوی ستاد کشوری اعتکاف، جمعیت حداکثر ۳۰۰ نفری معتکفین در پیش از انقلاب، هم‌اکنون در سال ۱۴۰۳ به بیش از یک میلیون نفر رسیده است! و افزون بر آن، به برکت انقلاب اسلامی، هم‌اکنون در ۱۱۰ کشور دنیا نیز مراسم اعتکاف برگزار می‌شود!
بر اساس آمار اعلامی از سوی ستاد کشوری اعتکاف در سال گذشته، ۴۵۰ هزار نفر از جمعیت یک میلیونی معتکفین را دانش‌آموزان دهه هشتادی تشکیل می‌دادند! و در مجموع ۸۰درصد معتکفین، جوانان زیر ۳۰ سال بودند.
♦️با این همه، کمافی السابق، متخصصان علوم انسانی غربزده در کشور ما، که در همه‌ی صحنه‌های سیاه‌نمایی علیه ایران و انقلاب اسلامی، حضوری چشم‌گیر دارند! از کنار این جریان معنوی بی‌سابقه و بی‌نظیر در تاریخ بشر، صمٌ بکمٌ عبور می‌کنند!….
✍ احمدحسین شریفی
ثبت دیدگاه