خطر بخل
آیت‌الله العظمی جوادی آملی:
«این خطر بخل، دم دروازه است؛ یعنی انسان که می‌خواهد درِ دل را باز کند وارد صحنه دل بشود کار خیر را انجام بدهد این جلوگیری می‌کند. اینکه فرمود: «أُحْضِرَتِ الأنْفُسُ الشُّحَّ»[۱] یعنی این بخل همان‌جا دم درتان حاضر است. هر کاری که آدم می‌خواهد بکند می‌گوید به تو چه! دیگری بکند. می‌خواهد به دیگری سلام بکند، می‌گوید او باید سلام بکند. این همه فضیلتی که برای سلام ذکر شده است شما ببینید خیلی‌ها رد می‌شوند اصلاً سلام نمی‌کنند به هم. می‌گوید او باید سلام بکند. فرمود این مشکل دم در است، این ﴿أُحْضِرَتِ الأنْفُسُ الشُّحَّ﴾؛ یعنی شُح و بخل را همین‌جا دم در گذاشتند. این دم در دربان است و نمی‌گذارد آدم وارد بشود.
آدم وقتی او را کنار بزند به سخا می‌رسد. شما در روایات سخا می‌بینید فرمودند سخاوت درختی است در بهشت، شاخه‌های فراوانی دارد که به خانه افرادی در دنیا وصل است هرکسی که سهمی از سخاوت دارد معلوم می‌شود شاخه‌‌ای از درخت سخاوت بهشت در خانه او سبز شده است به خانه او رسیده است. سخاوت اصلاً محبوب خدا است.»
[۱]نساء آیه ۱۲۸
درس تفسیر ۹۷/٢/١٩
ثبت دیدگاه