خطبه حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام در کربلا
🔸 اذْهَبا إِلى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى ﴿٤٣﴾ فَقُولا لَهُ قَوْلاً لَيِّناً لَعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشى ﴿٤٤﴾
🔹 هر دو به سوی فرعون بروید؛ زیرا او [در برابر خدا] سرکشی کرده است. (۴۳) پس با گفتاری نرم به او بگویید، امید است که هوشیار شود و [آیین حق را بپذیرد] یا بترسد [و از سرکشی باز ایستد.] (۴۴)
سوره طه، آیات ۴۳ و ۴۴
———–
🔸 ثمَّ کانَ عاقِبَةَ الَّذينَ أَساؤُا السُّواي أَنْ کَذَّبُوا بِآياتِ اللَّهِ وَ کانُوا بِها يَسْتَهْزِؤُنَ.
🔹 سپس سرانجام کسانی که اعمال بد مرتکب شدند به جایی رسید که آیات خدا را تکذیب کردند و آن را به مسخره گرفتند!
سوره روم، آیه ۱۰
———–
🔸 و إِذا رَأَيْتَ الَّذينَ يَخُوضُونَ في آياتِنا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّي يَخُوضُوا في حَديثٍ غَيْرِهِ وَ إِمَّا يُنْسِيَنَّکَ الشَّيْطانُ فَلا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّکْري مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمينَ.
🔹 هرگاه کسانی را دیدی که آیات ما را استهزا می‌کنند، از آنها روی بگردان تا به سخن دیگری بپردازند! و اگر شیطان از یاد تو ببرد، هرگز پس از یادآمدن با این جمعیّت ستمگر منشین!
سوره انعام، آیه ۶۸
———–
✨ دعای امام صادق (علیه‌السلام) برای دوستان امام حسین (علیه‌السلام)
🔸 امام جعفر صادق عليه‌السلام ـ در مناجات خود بعد از نماز ـ گفت: اى كسى كه ما را به كرامت خود ويژه گردانيدى و به ما وعده شفاعت [نمودن] دادى···
من و برادران من و زائران قبر پدرم حسين بن على، صلوات اللّه عليهما، را بيامرز···
🔸 بار خدايا! دشمنان ما از رفتن اينان به زيارت خرده گرفتند، اما اين خرده‌گيری‌ها، على‌رغم ميل دشمنان، آنان را از برخاستن و آمدن سوى ما باز نداشت. پس، اين چهره‌هاى آفتاب‌سوخته را و اين گونه‌هايى را كه بر قبر پدرم ابى عبداللّه [حسين] به خاك ماليده مى‌شود و اين چشم‌هايى را كه از سر دلسوزى براى ما اشك‌هايشان سرازير مى‌گردد و اين دل‌هايى را كه در غم مصيبت ما بيتاب و سوزان است و اين ناله و شيون‌هايى را كه براى ما مى‌شود، مشمول رحمت خويش بفرما.
بار خدايا! من اين جان‌ها و اين پيكرها را به تو مى‌سپارم تا در آن روز تشنگى از حوض [كوثر] سيرابشان كنى.
———–
🔸 امام حسین(علیه‌السلام) هنگامی که به منزلگاه «بیضه» رسیدند در جمع یاران خود و سپاه حرّ، پس از حمد و ثناى الهى چنین فرمودند:
▫️ اى مردم! پیامبر خدا (صلی‌الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «هرکس سلطان ستمگرى را ببیند که حرام خدا را حلال شمرده، پیمان الهى را شکسته و با سنّت رسول خدا مخالفت ورزیده، در میان بندگان خدا به ستم رفتار مى‌کند؛ و او با زبان و کردارش با وى به مخالفت بر نخیزد، سزاوار است خداوند او را در جایگاه آن سلطان ستمگر (دوزخ) بیاندازد».
▫️ هان اى مردم! این گروه (بنى‌امیّه) به طاعت شیطان پایبند شده و از پیروى خداوند سرپیچى کرده‌اند، فساد را آشکار ساخته و حدود الهى را تعطیل کرده‌اند. آنان بیت‌المال را به انحصار خویش درآورده، حرام خدا را حلال و حلال خدا را حرام شمرده‌اند و من (که فرزند رسول خدایم) به قیام براى تغییر این اوضاع، از همه کس سزاوارترم.
▫️ نامه‌هاى شما به دستم رسید و فرستادگانتان ـ با خبر بیعت شما ـ به نزدم آمدند (و گفتند:) شما با من پیمان بسته که مرا در برابر دشمن تنها نخواهید گذاشت.
اکنون اگر به بیعت خود وفادار ماندید، به رشد و کمال خود دست یافتید، من حسین بن على(علیه‌السلام) و فرزند فاطمه دختر رسول خدایم. من در کنار شما، و خاندانم در کنار خاندان شما است. اسوه و الگوى شما من هستم.
و اگر چنین نبودید و پیمانتان را شکسته‌اید و از بیعت خویش با من دست کشیده‌اید، به جانم سوگند! این رفتار از شما ناشناخته (و عجیب) نیست! چرا که شما با پدر و برادر و پسرعمویم مسلم، همین‌گونه رفتار کردید! فریب‌خورده کسى است که فریب شما را بخورد. (در واقع این شمایید که) هماى سعادت را از دست داده و بهره خویش را تباه ساخته‌اید. قرآن مى‌فرماید: «فَمَنْ نَّکَثَ فَإِنَّمَا یَنْکُثُ عَلَى نَفْسِهِ»(سوره فتح، آیه ۱۰)؛ (هرکس پیمان‌شکنى کند، تنها به زیان خود پیمان شکسته است).
و به زودى خداوند مرا از شما بى‌نیاز خواهد کرد، و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته).
———–
🔸 امیرالمومنین امام علی (علیه‌السلام) فرمودند:
« و ما أعمالُ البِرِّ كُلُّها و الجِهادُ في سَبيلِ اللّه ِعِندَ الأمرِ بِالمَعروفِ و النَّهيِ عَنِ المُنكَرِ، إلاّ كَنَفثَةٍ في بَحرٍ لُجِّيٍّ »
🔹 همه كارهاى خوب و جهاد در راه خدا، در مقايسه با امر به معروف و نهى از منكر نيست مگر همچون آب دهانى كه در دريايى ژرف انداخته شود.
📚 بخشی از حکمت ۳۷۴ نهج‌البلاغه (اهمیت امر به معروف و نهى از منکر)
———–
🔸 امیرالمومنین امام علی (علیه‌السلام) فرمودند:
« لا يـُقـاسُ بـِآلِ مـُحَمَّدٍ (صَلَّى‌اللّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ) مِنْ هذِهِ الاُْمَّةِ اَحَدٌ وَ لا يُسَوَّى بِهِمْ مَنْ جَرَتْ نِعْمَتُهُمْ عَلَيْهِ اَبَداً. »
🔹 هيچ كسى را از اين امت قياس بـا آل محمـّد (صلی الله علیه و آله و سلم) نتوان كرد و آنان را كه نعمت ارشاد و هدايت آل محمد از سقوط نجات داده است نمى‌توان با آن پيشوايان الهى مساوى گرفت.
———–
🔸 الإمامُ الحسينُ عليه‌السلام ـ مِن خُطبةٍ لَه خَطبَ بها لمّا رأى صُفوفَ أهلِ الكوفةِ بكَربلاءَ كاللّيلِ و السَّيلِ ـ : فنِعْمَ الرَّبُّ رَبُّنا، و بِئْسَ العِبادُ أنْتُم: أقْرَرْتُم بالطّاعَةِ، و آمَنْتُم بالرَّسولِ محمّدٍ صلى‌الله عليه و آله ثُمَّ أنتُم رَجَعْتُم إلى ذُرِّيَّتِه و عِتْرَتِهِ تُريدونَ قَتْلَهُم، لَقدِ اسْتَحْوَذَ علَيكُم الشَّيطانُ فأنْساكُمْ ذِكْرَ اللّه ِ العَظيمِ.
🔹 امام حسين عليه‌السلام ـ در سخنانى در كربلا وقتى چشمش به سپاهيان كوفه افتاد كه سيل‌آسا به سويش سرازير شده بودند و از انبوهى، چون شب تار سياه مى‌نمودند ـ : فرمود: چه خوب پروردگارى است پروردگار ما و چه بد بندگانى هستيد شما؛ به فرمانبرى از خدا اعتراف كرديد و به پيامبر، محمّد، ايمان آورديد و اينك كمر به قتل فرزندان و عترت او بسته‌ايد. هر آينه شيطان بر شما چيره شده و ياد خداى بزرگ را از ذهن شما برده است.
———–
🔸 امام حسین از مکه نامه‌ای به هریک از بزرگان بصره، … به این مضمون نوشت:
▫️ اما بعد، خداوند محمد (صلی‌الله علیه و آله و سلم) را از میان مخلوقات خویش برگزید و او را با نبوت خویش کرامت داد و به پیامبری خویش انتخاب کرد و آنگاه وی را به سوی خویش برد، در حالی‌که بندگان را اندرز داده و رسالت خویش را رسانده بود و ما، خاندان و دوستان و جانشینان و وارثان وی بودیم و از همه مردم به مقام و جایگاه او در میان مردم شایسته‌تر بودیم؛
▫️ اما قوم ما این جایگاه را به خود اختصاص داده، ما را کنار زدند و ما (اجبار) رضایت دادیم و تفرقه را خوش نداشتیم و (صلح و) سلامت را دوست داشتیم؛ در صورتی که می‌دانستیم. ما به این کار از کسانی که عهده‌دار آن شدند، شایسته‌تریم…
▫️ اینک فرستاده خویش را به همراه این نامه به سوی شما روانه کردم و شما را به کتاب خدا و سنت پیامبر او دعوت می‌کنم؛ زیرا سنت مرده و بدعت زنده شده است. اگر سخنان مرا گوش دهید و دستور مرا اطاعت کنید، شما را به راه راست هدایت می‌کنم. سلام بر شما و رحمت و برکات خدا
ثبت دیدگاه