بیانیه انجمن علمی حقوق عمومی اسلامی ایران در محکومیت هتک حرمت قرآن کریم
انجمن علمی حقوق عمومی اسلامی ایران با صدور بیانیه‌ای هتک حرمت به ساحت مقدس قرآن کریم را محکوم کرد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، انجمن علمی حقوق عمومی اسلامی ایران در محکومیت هتک حرمت به ساحت مقدس قرآن کریم بیانیه ای صادر کرد.
متن بیانیه به این شرح است؛
بسم الله الرحمن الرحیم
یُرِیدُونَ لِیُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ (صف/8)
در پی توهین سازمانیافته به ساحت مقدس قرآن کریم و تشدید اسلامهراسی و جریانات ضد اسلامی در کشور سوئد، انجمن علمی حقوق عمومی اسلامی ایران ضمن محکوم کردن این اقدام مذبوحانه، نظر آحاد حقیقتجویان جهان را به نکات ذیل جلب مینماید:
1) قرآن کریم، کلام نورانی خداوند برای تمام ابناء بشر است (ذِكْرَى لِلْبَشَرِ (المدثر/31)) و آموزه‌های آن بر گسترش صلح و مهربانی بین تمامی انسان‌ها تأکید دارد (وَالصُّلْحُ خَیْرٌ(نساء/128)) تا جایی که پیامبر اسلام(صل‌الله‌علیه‌‌وآله‌وسلم) در این کتاب آسمانی، منبع رحمت و مهربانی خداوند برای تمام جهان معرفی شده است (وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ(انبیاء/107)). این کتاب آسمانی مکرراً خود را تصدیق‌کننده کتب آسمانی پیامبران ادیان ابراهیمی مانند انجیل حضرت مسیح(علی‌نبیناوآله‌وعلیه‌السلام) و تورات حضرت موسی(علی‌نبیناوآله‌وعلیه‌السلام) معرفی کرده است (وَ أَنْزَلْنا إِلَیْکَ الْکِتابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِما بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ الْکِتابِ وَ مُهَیْمِناً عَلَیْهِ(مائده/48)). با این توصیف، مبادرت به اقدام نفرت‌برانگیز سوزاندن این کتاب آسمانی، تحت حمایت نهادهای قضایی و امنیتی سوئد، نه تنها توهین به مقدسات جمعیت بیش از دو میلیارد نفری مسلمانان جهان است، بلکه آثاری مانند تجویز توهین به سایر ادیان را در پی خواهد داشت. در نتیجه اقدام دولت سوئد در تجویز قرآن‌سوزی مصداق بارز و غیر قابل انکار نفرتپراکنی میان گروه‌های مختلف انسانیِ پیرو ادیان الهی است.
2) چنین اقدامی واقعیت مکنون غرب در داعیهداری حمایت از حقوق بشر را افشاء مینماید و نشان می‌دهد آنچه اندیشمندان غربی در عصر روشنگری به مثابه پایههای تمدنی غرب مدرن پایهریزی نمودهاند تا چه اندازه جوامع انسانی را به بیراهه برده است. در واقع نارسایی در ساحت معرفت غربی، موهبت الهی آزادی را به وضعیتی دچار ساخته که با خطا در تعیین مرزهای آزادی، انسان معاصر را به سرگشتگیها و مصائب زیادی دچار نموده و به اسم آزادی بیان، آزادی عقیده را نقض میکند.
3) سؤال اینجاست که چرا دولتهای غربی از جمله کشور سوئد به تأسیسات حقوقی خود در مقابله با نفرتپراکنی و تبعیض ملتزم نیستند؟! مگر نهآنکه در ماده 4 «کنوانسیون بینالمللی محو همه اشکال تبعیض نژادی» و ماده (20) «میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی» به صراحت بر ممنوعیت همه اشکال نفرتپراکنی علیه انسان‌های دیگر تأکید شده است و قانون داخلی کشور سوئد نیز با عنوان «مبارزه با تبعیض و نفرت» از هرگونه تبعیض و خشونت منع نموده است؟! در پاسخ، به نظر میرسد که تناقضات رفتاری دول غربی که پیش از این نیز تحت لوای آزادی بیان، توهین به پیامبر اسلام(صل‌الله‌علیه‌‌وآله‌وسلم) و سایر پیامبران الهی را تجویز نموده بودند، بیش از آنکه معلول نقص در ساحت معرفت و یا نقصان در عرصه قانونی باشد، آرایشی جنگی در مواجهه تمدنی با اسلام و سایر ادیان ابراهیمی میباشد؛ اندیشههایی الهی و آرمانی که انسان سرگشته عصر مدرنیته را از تحیر به در آورده و به زندگی او معنا بخشیده است و روز به روز بر تعداد پیروان آنها در غرب افزوده شده است.
اینک از تمامی آزادی‌خواهان ایران و جهان و به ویژه اندیشمندان کشورهای اسلامی دعوت میشود تا برای پایان دادن به این رویه ضد انسانی و ضد اسلامی با ایجاد پویشی جهانی، دول غربی را در برابر خدشهدار کردن عواطف میلیاردها انسان در سراسر جهان، متعهد و پاسخگو نمایند و طیفی از اقدامات سیاسی، حقوقی و اقتصادی را در پیش گیرند. فلذا انجمن علمی حقوق عمومی اسلامی ایران اولاً بر پایه اصول 11، 152 و 154 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران از دولت جمهوری اسلامی ایران مطالبه میکند که در جهت دفاع همه‌جانبه از حقوق معنوی مسلمانان، صیانت از امت واحده اسلامی و سعادت انسان در کل جامعه بشری، تکالیف قانونی خود را پیگیری نماید. ثانیاً این انجمن ضمن صحه گذاشتن بر اقداماتی چون «الزام دول غربی بر ارتقای نظام بازدارندگی کیفری در قوانین داخلی علیه متهتکان»، «همگرایی ملل اسلامی در ایجاد محدودیت برای نمایندگان دیپلماتیک کشور سوئد» و «طرح شکایت از نهادهای قضایی و امنیتی موثر در بروز حوادث سخیف و موهن و تعقیب کیفری آنها»، بهعنوان نهادی علمی به حق‌طلبان جهان به ویژه جهان اسلام آمادگی خود را در دو محور اعلام مینماید:
نخست) گفتگویی علمی در فضایی آزاد با کلیه افرادی که نسبت به ابعاد این موضوع نظر متفاوتی دارند؛
دوم) پشتیبانی محتوایی از نهادهای داخل و خارج از ایران که به دنبال پیگیری حقوقی این موضوع در مجامع بینالمللی میباشند.
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه