اهتمام به زيارت اربعين
حضرت امام حسن عسکری (علیه‌السلام) فرمودند: «نشانه‌های مؤمن و شيعه، پنج چيز است: اقامه نمازِ پنجاه و يك ركعت، زيارت اربعين حسينی، انگشتر در دست راست كردن، سجده بر خاك و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحيم».
مراد از نماز پنجاه و يك ركعت، همان هفده ركعت نماز واجب روزانه به اضافه نمازهای نافله است كه جبران‌كننده نقص و ضعف نمازهای واجب است؛ به ويژه اقامه نماز شب در سحر كه بسيار مفيد است. نماز پنجاه و يك ركعت به شكل مذكور از مختصات شيعيان و ارمغان معراج رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) است. شايد سرّ ستودن نماز به وصف معراج مؤمن اين باشد كه دستورش از معراج آمده است و نيز انسان را به معراج می‌برد.
اهميت زيارت اربعين، تنها به اين نيست كه از نشانه‌های ايمان است، بلكه طبق اين روايت در رديف نمازهای واجب و مستحب قرار گرفته است. برپايه اين روايت، همان‌گونه كه نماز ستون دين و شريعت است، زيارت اربعين و حادثه كربلا نيز ستون ولايت است.
به ديگر سخن، براساس فرموده رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم): عصاره رسالت (نبوی “صلي الله عليه و آله و سلم”) قرآن و عترت است؛ «إنى تارك فيكم الثقلين… كتاب الله و… عترتى أهل‌بيتى». عصاره كتاب الهی كه دين خداست، ستونی دارد كه نماز است و عصاره عترت نيز ستونش زيارت اربعين است كه اين دو ستون در روايت امام عسكری (سلام الله علیه) در كنار هم ذكر شده است؛ امّا مهمّ آن است كه دريابيم نماز و زيارت اربعين انسان را چگونه متدين مي‌كنند.
درباره نماز، ذات اقدس الهی، معارف فراواني را ذكر كرده است. مثلا ً فرموده: انسان، فطرتاً موحّد است، ولی طبيعت او به هنگام حوادث تلخ، جزع دارد و در حوادث شيرين از خير جلوگيری مي‌كند، مگر انسان‌های نمازگزار كه آنان مي‌توانند اين خوی سركش طبيعت را تعديل كنند و از هلوع، جزوع و منوع بودن به درآيند و مشمول رحمت‌های خاص الهی باشند؛ «إنّ الإنسان خلق هلوعاً إذا مسّه الشرّ جزوعاً و إذا مسّه الخير منوعاً إلّا المصلّين».
زيارت اربعين نيز انسان را از جزوع، هلوع و منوع بودن باز مي‌دارد و گفته شد كه هدف اساسی سالار شهيدان سلام الله علیه نيز تعليم و تزكيه مردم بوده است و در اين راه، هم از طريق بيان و بنان اقدام كرد و هم از راه بذل خون جگر كه جمع ميان اين راه‌ها از ويژگی‌های ممتاز آن حضرت (عليه‌السلام) است.
شکوفايی عقل در پرتو نهضت حسينی ص۲۲۷_۲۲۹
ثبت دیدگاه