اخلاص در روزه
آیت‌الله حاج‌آقا مرتضی تهرانی رحمت‌الله علیه: بعضی‌ها وقتی می‌خواهند مردم را در راه بندگی خدا قرار دهند، می‌گویند پس‌فردا ماه رجب و شعبان است، شما هم که کمی چاق هستی، اول و وسط و آخر ماه را روزه بگیر که ثواب روزه یک ماه را به تو بدهند. این حرف غلط است.
✅ اگر یک صدمِ نیّت او این باشد که این روزه‌ای که می‌گیرم، هم اول ماه رجب روزه گرفته‌ام و هم از چاقی‌ام مثلاً نیم‌کیلو، صد گرم، دویست گرم از گوشتم آب می‌شود، از چربی بدنم آب می‌شود، فقه می‌گوید این روزه نیست؛ خدا هم می‌گوید این روزه نیست.
✅ چرا روزه نیست؟ برای این‌که من خودم را یکتا می‌دانم؛ به شما هم گفته‌ام من یکتا هستم؛ گفته‌ام «لااله‌الاالله». می‌خواهی کاری کنی که اسمش کار خدایی و کار الهی باشد؟ من یکی‌ام، می‌توانی روزه بگیری، در روزه‌ات هم اخلاص داشته باشی، فقط صد درصد برای من؟ بگیر. من هم به تو جزا می‌دهم. سه روز در ماه رجب یا ماه شعبان را روزه بگیر، من ثواب یک ماه را به تو می‌دهم. این معامله عقلایی است؟ نه. این معامله خدایی است. خدا می‌خواهد به این بهانه من و شما جهنم نرویم؛ بهشت برویم؛ از نعمت‌های بهشت هم استفاده کنیم. این بهانه است.
✅ پدری به پسرش می‌گوید: اگر سوره «قُلْ هُوَ اللَّهُ» را حفظ کنی، یک دوچرخه یا یک سه‌چرخه برای تو می‌خرم. این معامله نیست؛ می‌خواهد بچه را وارد این راه کند.
✅ خدا می‌خواهد مخلوقش را بنده خود کند؛ می‌گوید سه روز از ماه رجب را برای من روزه بگیر. اگر یک‌صدمِ این نیّت برای کم شدنِ چربی‌های شکم باشد یا چیزهای دیگر، این روزه، روزه نیست؛ هیچ است. یک گرسنگی مُفتی خورده است.
✅ این بحث را خیلی ادامه نمی‌دهند، بلکه شروع هم نمی‌کنند. می‌گویند: نه. حالا بگذار مردم راه بیفتند، بعد به ایشان می‌گوییم که عبادت اخلاص لازم دارد. معنی اخلاص را هم به ایشان می‌گوییم. تا بیایی بگویی، می‌بینی سر تا پای مردم ریا شده است؛ تظاهر شده است.
🎤 سخنرانی ۵ اردیبهشت۹۲
ثبت دیدگاه