یاران و کارگزاران دولت کریمه حضرت مهدی
یکی از مسائلی که در نهج‌البلاغه
درباره حضرت مهدی (علیه‌السلام) آمده،
مسئله یاران و کارگزاران دولت کریمه
آن حضرت است.
امیرمؤمنان(علیه‌السلام)
از کارگزاران دولت حضرت مهدی
(علیه‌السلام) چنین یاد می‌کند:
«ثُمَّ لیشخذنَّ فیها قومٌ شخَذَ القینَ النّصلَ، تجلّی بالتنزیل ابصارهم، و یرمی بالتفسیر فی مسامعهم و یغبقون کأسَ الحکمةِ بعدالصبوحِ»؛
سپس گروهی برای در هم کوبیدن فتنه‌ها
آماده می‌گردند، و چون شمشیرها
صیقل می‌خورند، دیده‌هایشان با قرآن
روشنایی می‌گیرند و در گوش‌هایشان
تفسیر قرآن طنین افکنده و در صبحگاهان
و شامگاهان جام‌های حکمت سر‌می‌کشند.
ابن ابی‌الحدید در ذیل این فراز نورانی
کلام حضرت آورده است:
وصف این گروه آن است که
پرده از جان آنان برداشته شده،
معارف الهی در دل‌هایشان ایجاد می‌شود
و درک اسرار باطنی قرآن به آنان
الهام می‌گردد و جام حکمت را
در هر صبح و شام سر‌می‌کشند
و بدین‌سان، معارف ربّانی و اسرار الهی
همواره بر قلب آنان افاضه‌می‌گردند
و آنان کسانی‌اند که بین پارسایی
و شجاعت و حکمت جمع نموده
و سزاوارند که یاور ولی الهی باشند
که قرار است بیایند.
نهج‌البلاغه، خطبه ۱۵۰
ابن ابی‌الحدید ج ۹و۱۰، ص ۱۲۹
ثبت دیدگاه