پژوهشگر تاریخ: در یکسال گذشته ضدانقلاب به نام «آزادی» کلکسیونی از سرکوب را به نمایش گذاشت
محسن ردادی گفت: در یکسال اخیر کلکسیونی از سرکوب آزادی را از سوی مدعیان شعار آزادی دیدیم، نمونه‌های بارز آن را می‌توان در برخورد شدید با پیرمرد قناد سنندجی دید که به علت شکلات دادن به آقای رئیسی تهدید شد!
به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری فارس، نگه‌داشتن یک فضای دوگانه کاذب بین ملت و حکومت و جو تشنج و درگیری کاری است که ضدانقلاب و در رأس آنان آلبانی‌نشینان التقاطی همواره انجام می‌دهند و روی افرادی که می‌خواهند بنا به اقتضائات خودشان با دستگاه‌های دولتی همکاری داشته باشند، فشار حداکثری می‌آورند. برخی از بازیگران سینما در صفحات شخصی خود در فضای مجازی از این فشارها پرده برداشته و از هجوم‌هایی گفتند که به هوای کار در سینما، حضور در جشنواره فجر و حتی شادی به دلیل پیروزی تیم ملی فوتبال، روی آنان بود. درباره این رفتار پارادوکسیکال با محسن ردادی، عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه و تارخ‌پژوه گفت‌وگو کردیم.
می‌گویند آزادی اما دیکتاتوری می‌خواهند
ردادی در ابتدا گفت: درمورد بحث فشارهایی که سایبری‌های ضدانقلاب و البته برخی نیروهای در عالم حقیقی بر روی برخی شخصیت‌های فرهنگی، اندیشه‌ای و هنری داشته‌اند و با هجوم و فحاشی آنان را از انجام یکسری فعالیت‌ها برحذر داشتند، چند نکته قابل بررسی است. اول این که از قدیم گفته‌اند «از قضا سرکنگبین صفرا فزود». چیزی که ما مشاهده می‌کنیم این است که در جنبش «ززآ» هر چه شعار است، در عالم حقیقت برعکس آن انجام می‌شود. وقتی گفتند «زن» بدترین و رکیک‌ترین فحش‌های مردانه را دادند. وقتی گفتند «زندگی»، به شکل بی‌رحمانه‌ای جان مخالفین خود را گرفتند و گویی با شادی و روزمرگی مخالفند و با کمپین‌هایی مثل تحریم یلدا و عید نوروز برای مردم مزاحمت ایجاد می‌کردند. در آخر هم «آزادی» مدنظرشان یک دیکتاتوری عجیب و غربیی بود که هرکس مخالف آن‌ها فکر می‌کرد محکوم به سرکوب شدن به بدترین شکل بود.
کلکسیونی از سرکوب آزادی از سوی مدعیان شعار آزادی
این پژوهشگر حوزه تاریخ بیان کرد: «فردریش هایک»، نظریه‌پرداز لیبرال در همین باره گفته بود بالاترین و بدترین دشمن آزادی این است که ما بخواهیم کسی که مثل ما فکر نمی‌کند را از صحنه به در کنیم و به حاشیه برانیم. ما در این یکسال اخیر کلکسیونی از سرکوب آزادی را از سوی مدعیان شعار آزادی دیدیم. نمونه‌های بارز آن را می‌توان در برخورد شدید با پیرمرد قناد سنندجی دید که به علت شکلات دادن به آقای رئیسی تهدید شد! یا وقتی خاله نیکا شاکرمی کمپین وکالت به رضا پهلوی را قبول نکرد، مورد هجوم فحش‌های سلطنت‌طلب‌ها قرار گرفت. همچنین برزو ارجمند هم از اینکه طرفداران ززآ به پدرش فحاشی کرده بودند به خشم آمد و روبه‌وری دوربین گریه کرد!
هنوز فشار بر روی بازیگران وجود دارد
عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی افزود: حتی وقتی سه بازیگر خانم در روزهای اخیر در صفحات شخصی خودشان از فشار سایبری‌های ضدانقلاب در فضای مجازی گفتند، ما می‌بینیم که آن متن هم با ملاحظه و احتیاط است، به تعبیری هنوز فشار و هجوم سایبری ضدانقلاب بر روی این بازیگران ادامه دارد. این حقیقت آزادی‌خواهی طرفداران اغتشاشات پارسال است که در اصل باید گفت هیچ سنخیتی با روح آزادی ندارد. این‌ها باتوم و تفنگ به دستشان نرسیده با مخالفان این چنین رفتاری دارند، اگر روزی قدرت سیاسی و نظامی بگیرند خدا می‌داند که چه می‌کنند و اینجاست که آزادی در مظلومیت خودش به سر می‌برد.
شعار ضدانقلاب «مرده‌باد مخالف من» بود
ردادی در انتها گفت: در جریان انقلاب فرانسه، انقلابیون شعاری داشتند که عبارت بود از «زنده‌باد مخالف من» یا «جانم را می‌دهم تا مخالفم حرفش را بزند» اما جریان ضدانقلاب در طول چندسال اخیر بالاخص از پارسال تا به حال چیزی که عملی کرد «مرده‌باد مخالف من بود» آنان به خودشان به راحتی اجازه هرگونه سرکوب و حذف مخالف را می‌دهند و اسم این کار را آزادی می‌گذارند.
پایان پیام/
ثبت دیدگاه