هیأتی‌ها با دم «یاعلی» محمود کریمی با پیکر سیدحسین عرب وداع کردند+فیلم و عکس

هیأتی‌ها با دم «یاعلی» محمود کریمی با پیکر سیدحسین عرب وداع کردند+فیلم و عکس

سیدحسین عرب پیرغلام مشهور تهران، در روضه‌خوانی خود رسم داشت که هرطور شده نام امیرالمومنین(ع) را ببرد و ذکر «یا علی» با مستمعان بگیرد. هیأتی‌ها در وداع با پیکر او، همین رسم او را زبان گرفتند و «یا علی» گویان با او وداع کردند.

خبرگزاری فارس ـ حوزه مسجد و هیأت ـ امیرحسین کسائی: در میان هیأتی‌ها مشهور بود به سیدحسین عرب، اما در شناسنامه نامش سیدحسین کردبچه کرمانشاه بود. ۷۷ سال سن داشت و تا حدود ۲ هفته قبل از پرکشیدنش از این دنیای خاکی هم به قول هیأتی‌ها تخته‌اش وسط بود و در هیأت‌های مطرح و چند هزار نفری تهران روضه‌خوان بود.

آخرین روضه‌خوانی سیدحسین عرب در شب عاشورای ۱۴۰۲ بود

ویژگی مشهور روضه‌خوانی سیدحسین عرب

او استاد دیده بود و هم‌نسل مداحانی همچون احمد شمشیری، سیدجواد ذبیحی، علی قصری و محمد علامه بود. او با مرحوم علامه رفیق صمیمی بود. مرحوم عرب شعربلد بود و حافظه شعری بسیاری داشت و با لحنی آرام و طمأنینه خاص مداحی می‌کرد.

تصویری از تابوت مرحوم عرب

اما همه این‌ها که گفتم به کنار چون میان بچه هیأتی‌ها «یاعلی» گفتن‌های سیدحسین عرب شهره بود. او عاشق مدح امیرالمومنین بود، اما به قول حاج محمود کریمی وقتی روضه می‌خواند حتی اگر ارتباط مستقیمی به مولا هم نداشت، وسط خواندن چند «یا علی، یا علی و یا علی» با میزان نفسش می‌گفت و مستمع را به این عبادت فرا می‌خواند. مرحوم عرب در روایت خوانده بود که ذکر علی عباده.

مدح‌خوانی سیدحسین عرب برای امیرالمومنین(ع)

هر دل پی دل سِتان خود می‌گردد

سیدحسین حوالی اذان مغرب روز یکشنبه ۲۲ مردادماه پر کشید و به دیدار اربابش رفت. حال، زمان مراسم وداع هیأتی‌ها با او رسیده بود. مجلس به همت هیأت رایةالعباس(ع) شمیران و حاج محمود کریمی برپا شده بود. مداحان خوشخوانی مانند سیدمحمود علوی، ابراهیم رحیمی، محمدحسین پویانفر، حسین طاهری و … آمده بودند، اما در مجلس، حاج مهدی آصفی پیرغلام سیدالشهدا و حسین علامه فرزند مرحوم محمد علامه که از دوستان سید به حساب می‌آمدند هم حضور داشتند.

مجلس با روضه‌خوانی حاج مهدی آصفی آغاز شد که او روضه حضرت عباس(ع) خواند و گفت: ان‌شاءالله ثوابی از این روضه به استاد اعظم و مولازاده ما سیدحسین عرب برسد که الحق روضه‌خوان بود. سپس صوت مدح‌خوانی از مرحوم عرب پخش شد که خواند: «هر دل پی دل سِتان خود می‌گردد/ هرکس پی هم زبان خود می‌گردد.» بعد هم مثل همیشه، دم یا علی گرفت و بعض جمعیت ترکید و با گریه دم گرفتند «یا علی و یا علی و یا علی»

حاج محمود کریمی هم دم یاعلی گرفت

حاج محمود کریمی مداح بعدی بود که در مراسم پشت میکروفون رفت. او هم ادامه مدح مولاخوانی سید را گرفت و این شعر را خواند:

دوش رفتم مسجد کوفه، بدیدم روی منبر
بود گرم خطبه آن شاهنشه دنیا و دینم

گفت ای مردم سلونی، من وصی مصطفایم
خازن گنج علوم اولین و آخرینم

من به قرآن باء بسم الله رحمان رحیمم
مومنون و کوثر و طاها و قدر و یاء و سینم

آل عمران مائده اعراف توبه هود نوحم
مومنون، شوراء و فتح و صافات و حشر و تینم

مقصد رمز الم نشرح لک صدرک منم من
زآنکه آرامش به قلب پاک ختم‌المرسلینم

مقصد ذات حق از السابقون‌السابقونم
حجت اللهم وصی رحمةللعالمینم

به این جای شعر که رسید حاج محمود هم به یاد و سبک سیدحسین عرب دم یا علی گرفت.

او در ادامه این ابیات را خواند:

دست سرمد، یار احمد، ماه مفرد، زیب مسند
مهر امجد، نور ایزد، من امامُ‌العارفینم

دائم هستم، قائم هستم، عالِم هستم، حاکم هستم
واصل هستم، فاصل هستم، مرشد روحُ‌الاَمینم

تا قیامت گر شود تفسیر از نهج البلاغه
نیست خطی از خطوط صفحه علم الیقینم

او باز دم یا علی گرفت و گفت: اگر دقت داشتید آقای عرب، حین خواندن یک نفس می‌گرفت و بعد هرچه نفس داشت، این دم یا علی را تکرار می‌کرد.

او شعر را اینطور ادامه داد:

من معز المومنینم من مذل المشرکینم
من بصیرٌ بالعبادم، من هدی للمتقینم

گفته قرآن چنگ باید زد به حبلِ الله جمیعا
اهل عالم دست پیش آرید من حبل‌المتینم

باد و خاک و آب و آتش در پی فرمانگذاری
در شمال و در جَنوب و در یصار و در یمینم

بینوایان را نوایم، دردمندان را دوایم
بی‌پناهان را پناهم، بی‌مُعینان را معینم

من همان شاهم که شب‌ها جای خواب و استراحت
مونس طفل یتیمم، یار هر ویران نشینم

خاطره محمود کریمی از مرحوم سیدحسین عرب

حاج محمود بعد خاطره‌ای از مرحوم عرب تعریف کرد و گفت: روزی از او پرسیدم: کجا خودت را کاملا در بغل امام حسین(ع) رها کردی؟ کمی طفره رفت و من اصرار کردم تا گفت: در برهه زمانی گرفتاری مالی داشتم. پیش خودم گفتم فردا ۲-۳ وعده روضه‌خانگی دارم. آنها را که بروم با صله‌هایش بخشی از مشکلم حل می‌شود. زندگی‌ام با همین صله روضه‌ها سپری می‌شد. فردا به خانه اول رفتم دیدم منزل نیستند. وعده ماهانه بود، اما نبودند. به خانه دوم رفتم مسافرت بودند. خانه سوم هم کسی در را باز نکرد. متعجب ماندم. من هرماه می‌رفتم و برایشان روضه می‌خواندم و هرچه می‌دادند می‌گرفتم اما این ماه نبودند. گفتم یا امام حسین(ع) چه کنم؟ با دوچرخه راه افتادم و رفتم. به یکباره در مسیر دیدم خانمی دست تکان می‌دهد. وضعیت آنچنانی نداشت، تعجب کردم، کنارش توقف کردم.

محمود کریمی با بیان اینکه آقای عرب همیشه فینه بر سر داشت، گفت: آقای عرب تعریف می‌کرد: آن خانم از من پرسید، روضه‌خوان هستی؟ گفتم: بله. دست کرد در کیفش و مقداری پول به من داد و گفت: گره بر کارم افتاده، برایم روضه بخوان. پرسیدم اینجا بخوانم؟ گفت: نه هرجا که می‌توانی، به نیت من روضه بخوان و رفت. سوار دوچرخه شدم و به پول نگاهی انداختم و دیدم درست به مقدار نیازم هست. گفتم یا حسین(ع) با من چه کردی؟ شب در خواب امام حسین(ع) را دیدم. به من گفت اهل خانه نبودند، من که بودم. هر چه می‌خواهی از من بخواه و جای دیگری نرو. سیدحسین می‌گفت دیگر از آن به بعد تلاش کردم از بغل امام حسین(ع) دور نشوم.

کریمی در ادامه این شعر را به عنوان زبان حال مرحوم سیدحسین عرب خواند:

وقتی که نفس تو سینه، زندونه
حال مردنو کسی نمی‌دونه
غیر تو کسی برام نمی‌مونه
یا ابی عبدالله

خدا بسازه؛ همون ساعت که اسیر تابوتم
خدا بسازه؛ یه سینه‌زنی تو مسیر تابوتم
خدا بسازه؛ یه یاحسین بگن به زیر تابوتم

تو دین و دنیامی به والله و باالله
دوای دردامی، بینی و بین الله
فقط تو آقامی یا ابی عبدالله

نور قبرم از حرارت تربت
زنده می‌شم از طراوت تربت
می‌رم تا به اوج، به قدرت تربت

خدا بسازه؛ یکی از اون‌ها که اومده هیأت
خدا بسازه؛ بگیرن دست منو تو اون غربت
خدا بسازه؛ بذارن زیر سرم یه‌کم تربت

محمود کریمی به اینجای شعر که رسید، گفت: برای غسل سیدحسین، امروز از همه طرف تربت آوردند. او چندی پیش به محمدحسین پویانفر گفته بود، برای من کفن بخرید. او اعتراض کرده بود که این چه حرفیه؟ اما گفته بود: همین که گفتم، برایم بخرید. امروز پیراهن سیاه محرم سیدحسین را که تا روز آخر عمرش برتنش بود، در کفنش گذاشتیم.

پیکر سیدحسین عرب عصر روز یکشنبه ۲۲ مهرماه در آستان مقدس امامزاده علی‌اکبر(ع) چیذر توسط حجت‌الاسلام سیدمحمدرضا اخروی غسل داده شد.

او بعد ادامه داد:

جواب من دینی، تویی تویی بالله
معنی تلقینی، بینی و بین الله
تویی که همرامی یا ابی عبدالله

روزی که می‌آم به عرصه‌ محشر
تنها می‌ذارن منو پدر مادر
می‌سپاری منو دست علی‌اکبر

خدا بسازه؛ بگه مادرت این سینه‌زن ما بود
خدا بسازه؛ بگه چشماش تو داغ ما، دریا بود
خدا بسازه؛ بگه از اوّلش هم مال مولا بود

با شهدا همراه به والله و باالله
تحت لوای ماه، بینی و بین الله
محشر کبرامی یا ابی عبدالله

رسم خوب پیش‌منبرخوان‌ها

محمود کریمی گفت: رسم خوبی داشتند و دارند، افرادی که پیش منبری‌ می‌خوانند که حتی اگر ۱۰ دقیقه هم زمان برای خواندن داشته باشند، سینه‌زنی می‌کنند. من هم سینه‌زنی بخوانم تا هم سیدحسین و هم شهدای شاهچراغ فیض ببرند. او سپس نوحه «شاه به خون تپیده بین یه مشت دریده» محرم امسال خود را خواند.

سیدمحمود علوی، مداح بعدی بود که در این مراسم روضه‌خوانی کرد و گفت الان سیدحسین با ما این شعر را می‌خواند که مصیبت پدر و مادرم ز یادم رفت/ مصیبت پسر تو نشد فراموشم. او بعد با شعری که سیدحسین عرب در بین‌الحرمین چندی پیش خوانده بود، از نوکری درت مرا سیر نکن/ جز درگه خود جای دگر پیر نکن!/ من منتظر توام شب اول قبر/ سوگند به جان مادرت دیر نکن؛ روضه‌خوانی خود را شروع کرد.

حسین طاهری مداح بعدی بود که در این مراسم نوحه‌خوانی کرد و او این شعر را خواند:

پای غمت گیرم حسین
نوشته کتاب تقدیرم حسین
از غیر تو سیرم حسین
آخر یه شب تو روضه می‌میرم حسین
هر شب باید مجنونت شم
لیلا کیه لیلا تویی قربونت شم
بی‌سر و بی‌سامونت شم
کاشکی یک شب کرب و بلا مهمونت شم
جانم حسین جانم حسین

با روضه‌هاش قلبم گرفت
قاب چشمامو بارون نم نم گرفت
گفتم حسین، گریم گرفت
انقد مرده که دست نامردم گرفت
هر شب باید مجنونت شم
لیلا کیه لیلا تویی قربونت شم
بی‌سر و بی‌سامونت شم

ابراهیم رحیمی آخرین مداحی بود که در این مراسم خواند. همزمان با خواندن این مداح پیکر روی دستان هیأتی‌ها بلند شد. ابتدا در حسینیه امامزاده چند قدمی را با ذکر یا حسین تشییع کردند و سپس به بیرون از امامزاده مشایعت کردند.

مراسم تشییع پیکر سیدحسین عرب بناست از ساعت ۱۵ امروز سه‌شنبه ۲۴ مردادماه از مسجد گیاهی تجریش به سمت آستان مقدس امامزاده صالح(ع) تشییع شود.

اینجا آخرین منزلگاه مرحوم سیدحسین عرب در امامزاده صالح(ع) است

پایان پیام/