منازل امام حسین علیه السلام در راه مکه تا کربلا (منزل ذات عرق _ منزل حاجر)
منزل ذات عرق:
منزل ذات عراق در ابتدای سرزمین تهامه (ناحیه‌ای نسبتا پست به مرکزیت مکه) واقع شده و مرز میان نجد (ناحیه‌ای کوهستانی) و تهامه است که حاجیان اهل عراق از آن می‌گذرند.
ذات عرق یکی از منازلی است که کاروان امام حسین (علیه‌السلام) در آنجا توقف کرد.
کاروان امام حسین (علیه‌السّلام) که از منزل صفاح به منزل عقیق و از عقیق به منزل ذات عرق رسید، در آنجا با مردی از قبیله بنی اسد به نام بشربن غالب برخورد کرد که از عراق می‌آمد. او خدمت امام رسید.
امام از او پرسید: از کدام قبیله‌ای؟
گفت: از قبیله بنی اسد.
امام پرسید: از کجا می‌آیی؟
گفت: از عراق،
امام پرسید: مردم عراق را چگونه پشت سرگذاشتی؟
گفت: ای فرزند رسول خدا؛ آنان را در حالی پشت سر گذاشتم که قلب‌هایشان با تو و شمشیرهایشان با بنی امیه بود.
همچنین در این منزل، شخصی به نام عون بن عبدالله بن جعده به همراه نامه‌ای از پدرش، به امام حسین ملحق شد.
در آن نامه پدرش از حرکت امام حسین اظهار ناراحتی کرده و از امام خواسته بود که از این امر منصرف شود و برگردد؛ اما امام حسین (علیه‌السّلام) به آن نامه ترتیب اثر نداد.
منزل حاجر:
حاجر یا حاجز (یکی از منازل راه کوفه به سوی مکه است) که در نزدیکی معدن نقره معروف، واقع بوده است.
حاجر یکی از منازلی است که کاروان امام حسین (علیه‌السلام) از آنجا گذشته و در آن توقف کرده است.
در منزل حاجر، که محلی واقع در بطن الرمة یا وادی الرمة (وادی الرمه یکی از وادی‌های مشهور و طولانی واقع در شمال جزیرة العرب است که از راس غربی، خلیج فارس تا شمال نجد ادامه دارد) بود، امام حسین (علیه‌السّلام) قیس بن مسهر صیداوی را همراه نامه‌ای به سوی کوفه فرستاد.
کاروان امام پس از پشت سر گذاشتن منزل حاجر به منطقه‌ای رسید که دارای آب و زمین مساعد کشاورزی بود. منابع تاریخی از آن محل با عنوان «ماء من میاه العرب» (یکی از آب‌های عرب) یاد کرده‌اند.
در اینجا عبدالله بن مطیع با امام حسین (علیه‌السّلام) دیدار و گفتگو نمود.
ثبت دیدگاه