شناسنامۀ ما شیعیان

شناسنامۀ ما شیعیان

 آیت الله العظمی بهجت(قدس سره):

به‌حسب ظاهر،

می‌شود انسان بگوید عیدی [داریم] که

در عیدیت بالاتر از همه اعیاد [اسلامی] باشد [و آن عید غدیر است].

چطور می‌شود بالاتر از همه اعیاد [باشد] با آنکه آن [اعیاد دیگر] عید اسلامی هستند، [اما] این عید تشیع است؛

عید وصایت است،

عید ولایت است!

چطور این بالاتر شد؟!

به اعتبار همان که [می‌گویند] «چون که صد آمد، نود هم پیش ماست»؛

به اعتبار اینکه کسی که قائل به ولایت است، قائل به اسلام [نیز] هست و لا عکس.

کسی که این روز را عید بداند، آن سه تا (فطر، قربان و جمعه) را هم عید می‌داند، و لا عکس(و برعکس آن چنین نیست)

┄┅═══••✾••═══┅┄

🔹 آیت الله حائری شیرازی:

نگویید: «مستحب است؛ شد، شد؛ نشد، نشد»

هرچه می‌توانید سنت‌های خود را در عید غدیر، جدی‌تر بگیرید. نگویید: «مستحب است؛ شد شد؛ نشد نشد». این سنت‌ها از اوجب واجبات است. چرا؟ چون شناسنامۀ ما شیعیان است.
پدرها جوری نسبت به عید غدیر ارادت به خرج بدهند که بچه‌ها از یک ماه، دو ماه قبل چشم‌انتظار عید غدیر باشند! حتی اگر لازم شد، قرض کنید و یک عیدی حسابی -به اندازه‌ای که به علی ارادت دارید- به بچه‌ها بدهید. نگویید: «باز من باید یک چیزی خرج کنم!» نه! مقروض می‌شوی، خب بشو! تو که برای چیزهای دیگر قرض کرده‌ای، یک بار هم برای حضرت علی مقروض شو.

مسیحی‌ها، بابانوئل درست می‌کنند و به بچه‌هایشان می‌گویند: «او برای تو هدیه را آورده؛ مسیح برای تو این هدایا را آورده». بچه از اول ذهنش با عیسی (علیه‌السلام) انس می‌گیرد، رفاقت می‌کند.

حالا بروید ببینیم چه کار می‌کنید! این شما و این عید غدیر. سفری، تفریحی، گردشی می‌خواهی ببری، بگو این مال عید غدیرت است! اگر هم تابستان می‌بری بگو، قولش را عید غدیر به شما دادم. قول‌هایی که می‌خواهید به آن‌ها بدهید، عید غدیر بدهید. هدایایتان و وعده‌هایتان را بگذارید در این روز تا این‌ها با عید غدیر جوش بخورند.