شرایط استجابت دعا
توسل به امامان معصوم(ع) و دعا و درخواست از درگاه خداوند، هر چند سبب می‌شود که انسان به بعضی خواسته‌های خود نایل شود، اما به معنای آن نیست که هر خواسته‌ای با دعا و توسل برآورده گردد؛ بلکه دعا و توسل نیز امری قانونمند است و شرایط و موانعی دارد؛ از جمله:
۱. اخلاص در نیت
باید با کمال اعتقاد و اخلاص در نیت صورت بگیرد؛ چرا که عطایای الهی به اندازه نیت خالصانه، سرازیر می‌شود. حضرت علی(ع) می‌فرماید: «ان العطیّة علی قدر النیّة»؛ «بخشش الهی به اندازه (اخلاص در) نیت است». [بحارالانوار، ج۱۰۲، ص۲۴۷]
۲. معقول بودن خواسته
خواسته و حاجت انسان، باید معقول و مشروع باشد.
۳. همراهی دعا با اسباب آن
دعا و توسل باید در کنار به کار‌گیری اسباب و عوامل طبیعی دارای نقش در برآمدن حاجت باشد.
۴. ایمان و عمل صالح
از شرایط بسیار مهم و مؤثر در استجابت دعا و توسل، ایمان و عمل صالح است. طبیعی است، کسی‌که پیمان خویش را در برابر خداوند شکسته است، نباید انتظار داشته باشد هر خواسته‌ای را به سرعت اجابت یافته ببیند.
۵. انابه و تضرع
گاهی زمان مناسب برای تحقق مطلوب و خواسته شخص فرا نرسیده است. در چنین حالتی با طول کشیدن زمان اجابت، در شخص، حالت انابه و تضرع به درگاه الهی ایجاد می‌شود و رابطه معنوی و عاطفی‌اش با امامان(ع) طول می‌کشد و در نتیجه ارتباط او با خدا محکم‌تر می‌شود. در حقیقت، خود توفیق بر دعا و توسل، اوج عبودیت و بندگی و نشانه لطف و عنایت حضرت حق به انسان است و الطاف و رحمت‌های بزرگ‌تری را به دنبال دارد.
ثبت دیدگاه