استواریم و نمی‌لرزیم در طوفان و باد
دو خط شعر
باز هم ایرانمان با رمزِ عشق و اتّحاد
دشمنان را بر زمین زد! تن به ذلّت‌ها نداد
حک شده بر روی جمهوری اسلامیِ‌مان
یادِ یارانِ جمارانی به‌خیر و زنده باد
خون سرخ شاهرگ‌هاشان فدای دین شد و…
پرچم سبزِ حسینی شد علَم با اعتقاد
باز هم تاریخ در جریان و با دستانِ ظلم
کربلایی شد به پا هر شامگاه و بامداد
فتنه جولان داد و باطل در لباسِ حق نشست
از حضورِ شمرهایِ پیروِ إبنِ زیاد(لع)
ما همان بیدِ تنومند و کهنسالیم که؛
استواریم و نمی‌لرزیم در طوفان و باد!
✍🏻 مرضیه عاطفی
ا.یوسفی
ثبت دیدگاه