خداحافظي با ماه رمضان
⚡️ هر چه در سي شبِ ماه رمضان نتوانستيم به دست بياوريم، می‌توانيم در وداع با ماه رمضان در شب آخر به دست آوريم.
* استاد سیّد محمّدمهدی میرباقری:
«در وداع با ماه رمضان، انسان اول بايد اين ماه ضيافت را درک کرده باشد و اگر درک نکرده باشد سلاموعليکی نداشته که خداحافظی داشته باشد!
البته همه مومنين معمولاً ورود کرده‌اند و يک انسی گرفته‌اند. خوب است آن دعای وداعی که از امام سجاد(ع) است را همه بخوانند. اصلش برای شب آخر است و اگر نخواندند در روزِ آخر بخوانند. (در روايت دارد دعاها، اصلش برای شب است و اگر نشد شب بخوانند، در روز بخوانند اشکال ندارد.)
در شب آخر، دعای وداع ماه رمضان را بخوانند و توجه به مضامينش شود که اين ماه چيست و حضرت چه اوصافی برای اين ماه گفتند و ما چه انس‌هايی بايد در اين ماه بگيريم تا خداحافظي‌ها معنی‌دار شود. اگر آن درک‌ها و انس‌ها نباشد آن خداحافظی‌ها هم نيست و اگر آن انس و درک بود، وداع ما وداعي خواهد بود که در آن، مزدهای ماه رمضان را به دست می‌آوريم يعني هر چه در سی شب نتوانستيم به دست بياوريم می‌توانيم در وداع با ماه رمضان در شب آخر به دست آوريم.
بايد توجه داشت که دعا را امام می‌خوانند و ما به تبعِ حال امام، به حال دعا می‌رسيم. حضرت دعا را خواندند تا شايد ما را برسانند؛ در واقع دعای شفاعتی است و اگر کسی از حال امام سجاد استفاده کند و آن چه در آن دعا است با التماس به امام سجاد به او بدهند، همه برکات ماه را در خداحافظی با ماه به دست می‌آورد؛ ولو در ماه هيچ چيز به دست نياورده باشد. آن وداع جانسوز موجب می‌شود همه خيرات ماه به انسان برسد.
خدا کند رزق ما از ماه رمضان، همين وداع خوب باشد؛ سلاموعليکی که نداشتيم، اميدواريم خداحافظي با ماه رمضان داشته باشيم که در اين خداحافظی، همه برکات ماه به ما برسد. گاهی بعضی‌ها در حرم امام رضا(ع)، در وداع همه چيز را می‌گيرند؛ مثلاً يک ماه آنجا بوده، اما وقتی از امامش جدا مي‌شود يک جوری جدا می‌شود که همه برکات یک ماه را به او می‌دهند.»
ثبت دیدگاه