ترسیم چشم‌اندازی درست و مطلوب برای آینده ایران
باید به کدام یک از کاندیداها رای داد!
سوال: با توجه به شرایط پیچیده‌ای که در پیش‌روی دولت آینده خواهد بود کدام‌یک از کاندیدها را مناسب‌تر از بقیه می‌دانید؟
باید گفت که انتخاب در این انتخابات کاملا راهبردی است و مردم برای آینده کشور تصمیم‌گیری می‌کنند. چرا می‌گویم آینده، این آینده‌ای که می‌گوییم چیست؟
پاسخ به این سوال به این بر می‌گردد که ادبیات جهانی را درک کنیم که از حیث مفهومی بکلی دگرگون شده است و واژه‌هایی نظیر
▫️انقلاب علمی و فناوری؛
▫️هوش مصنوعی؛
▫️تحول در نظام بین‌الملل؛
▫️تزلزل ادبیات تک قطبی؛
▫️ تحول در حکمرانی هوشمند؛
▫️و تغییر ماهیت انرژی در سیاست‌های کلان، حکمرانی منطقه‌ای و….
وارد ادبیات جریان‌های سیاسی و محققین و استراتژیست‌های مطرح جهانی شده است و ما نباید فاصله تحلیلی و شناختی با آن‌ها پیدا کنیم.
جهت این تحولات فکری که عنوان شد به سمت آینده است و سرعت بسیار بالایی نیز دارد، همان‌طور که رهبری انقلاب اسلامی فرمودند:
(باید فاصله خود را با سرعت پیشرفت جهانی کم کنیم ما نمی‌توانیم ره صد ساله را یک شبه برویم اما باید فاصله را کم کنیم تا در آینده متوسط گم نشویم.)
ما در نظم آینده به‌دنبال این نیستیم که صرفا پالون خر را از آمریکا با چین عوض کنیم ما اساسا با اصل داستان یک‌جانبه‌گرایی مطلق، (چه شرقی و چه غربی) مخالفیم و نباید اشتباهات ما بعدِ فروپاشی شوروی که دیگران مرتکبش شدند را تکرار کنیم و فضای انحصاری جدیدی را تقدیم قدرت دیگری کنیم.
آنچه ما در روابط با هند و این قرارداد(چابهار) (در صورتی که استراتژیک باشد) می‌‌بینیم مسائل مختلفی است:
▫️ چین؛
▫️روسیه؛
▫️هند؛
▫️ ایران؛
▫️ آمریکا؛
همه در این قرارداد دیده می‌شوند.
یک قرارداد دوجانبه بین ایران و هند در چابهار شکل گرفته، اما باید به آن دقت کنیم که این قرارداد با انتخاب ایران شکل گرفته است تا هند را به روسیه برساند و باید به این مسئله توجه داشت که ایران به (روسیه و هند) برای مناسبات تجاری و اقتصادی و ترانزیتی توجه استراتژیک کرده است و همچنین ایران توانسته است وزانت بیشتری در این چرخه برای خود خلق کند.
از این‌رو ایران سیاست‌های متمرکز به حضور چین را نفی کرد و اصطلاحا همه‌ی تخم‌مرغ‌های خود را در سبد چین قرار نداد و آمریکا را نیز متوجه انفعال خود برای برهم زدن بازی کرد و از همه مهم‌تر حق انتخاب ایران برای گزینش این سیاست مهم بود تا چندجانبه‌گرایی در برخی از اقدامات مقامات تهران دیده شود.
دو قطبی چین و آمریکا به عنوان یکی از سناریوهای سری آمریکا همیشه ممکن بوده و هست.
* بنابراین مردم کشور عزیزمان در شرایط پیچیده‌ای که بخشی از آن عنوان شد باید رئیس‌جمهوری انتخاب کنند تا بتواند چشم‌انداز درست و مطلوبی برای آینده ایران و فرزندانمان ترسیم کند.
ثبت دیدگاه